İlk ithafımı yapıyorum
@kubrasyl
Canım kuzenim iyiki varsın...İyi okumalar
" bırak dramayı, in şu arabadan "
İç sesin dedikleriyle kendime geldim. Kemeri nasıl çıkardığımın farkına bile varmdan
Kendimi hemen dışarı attım.
Koşabildiğim en hızlı şekilde arabadan uzaklaşmaya çalıştım.
Saniyeler sonra da araba patlamıştı.Arabadan kopan cam parçalarından biri boynumda tam da sol tarafıma saplanmıştı.
Atar damara denk gelmesine bir kaç milim kalmıştı.Bu nasıl iş anlamadım.
Akacak kan damarda durmaz dedikleri bu olsa gerek.Cam parçasını yavaşça çıkardım.
Kan çok fazla akıyordu.Elimi kesilen yere hafifçe bastırdım.
Cam parçalarından bir kaçı koluma ve yüzüme çarpıp çizikler atmıştı,
o kadar da önemli değildi.Patlamayla oteldeki herkes dışarı fırlamıştı.
Birisi hızla yanıma geldi ve benimle gel dedi yüzünü tam seçemiyordum.
Nereye götüreceğini soramadan başım keskin bir şekilde dönmeye başlamıştı.
Etraftan sesler geliyordu. Gözüm karardı ve dengemi yitirmiştim.
Sırtım çoktan yerle buluşmuştu bile.Bilincim kapanmadan önce kendime bir söz vermiştim.
" eğer ölmezde yaşarsam, bu yaptığının bedelini o piç kurusuna en ağır şekilde ödetecektim."
Gözlerimi zorlasamda açamıyorumdum.
Son hatırladığım şey:
Birinin beni kucağına almasıydı..."Hala uyanmadı mı?"
Bir erkek sesi işittim, birine sesleniyordu.
" hayır, uyanması lazımdı şimdiye kadar"
Başka bir erkek sesi daha duydum.
Gözlerimi bir türlü açamıyordum.
Sesleri duyuyordum.Biraz beklesem iyi olacak.
" narkozu fazla mı verdin?"
Bunlar doktormu ya.
Ne narkozu?" hayır, hocam hatta az bile verdim."
Korkutmayınlan adamı. Biri az diyor biri çok diyor.
Ben niye konuşmuyorsam artık.Hareketlenerek uyanık olduğumu farketmelerini sağladım.
" gözlerimi neden açamıyorum?"
İkisininde aynı anda bana baktığına yemin edebilirim ama kanıtlayamam.
" bi dakika bekle "
Yok ben dışarı çıkıcam.
Ahmak şey gözümü bile açamıyorum nereye gidecem.Eliyle önce sol sonra sağ gözüme ışık tuttu.
Gözüm yandı be ne tutuyon o kadar.
Geri çekildi.
" harika,hiç bir sorun yok gözlerinde"Gözümü yavaşça açmaya çalıştım,göz kapaklarımın ağırlığını hissedebiliyordum.
Gözlerimi kısarak az önce konuşan iki doktora baktım.
İkiside gençti.
Yaşları yaklaşık 27-30 arasında bişeydi.
Stajer olmalılar.Etrafa baktığımda;
Burasının bir hastahane odası olduğunu anladımKafamı hareket ettireceğim sırada ikiside itiraz etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalancı
ActionBazen, yaptığımız hatanın önümüze ne çıkaracağını bilemeyiz, ama bir hatanın bedeli bu kadar ağır olmamalı. Herkes hata yapar, peki herkes böyle bir bedel ödermi? Siz hiç sevdiğiniz birinin ölümünü öylece seyrettinizmi, ben seyrettim. Hayat ba...