Bölüm 56

104 32 20
                                    

Eren'den...

Yaren ve Enes'i gördükçe keyfim yerine geliyordu. Enes düşündüğümüzden daha iyi gelmişti Yaren'e. Ama nikah günü Savaş'ın da oraya gelmesi korkutmuştu. Nasıl öğrendi bilmiyorum ama oraya gelmesi başlıca hataydı.

Sinirle onun evine sürdüm arabayı. Çok geçmeden de varmıştım. Sinirle inip kapıyı çaldım. Çalışan kız açtı. Direkt içeri girdim.

"Savaş!"

Çalışma odasından çıkmıştı. Uykusuz olduğu gözlerinden belliydi.

"Ne var?"

"Niye geliyorsun lan nikaha? Yetmedi mi Yaren'in hayatını mahvettiğin?"

Sinirle soludu.

"Yaren mutluysa sorun yok. Mutlu olduğundan emin olmak istedim sadece. O yüzden geldim."

"Nasıl öğrendin? Kim söyledi?"

Bu sefer sinirli bakışları yumuşadı. Artık bana değil yerdeki parkeye bakıyordu.

"Yaren'i takip ederken baktım gelinlikçiye giriyor. Takip etmeye devam ettim," dedi dalgınca.

"Ne olmuş ki Yaren'e?" diyen tanıdık sese döndüm sonra.

Gelen babamdı. Merakla bir bana bir Savaş'a bakıyordu.

"Evlendi," dedim gururlu bir şey söylermiş gibi.

Babamın gözleri fal taşı gibi olurken Savaş'a baktı. Bu sırada korumalardan biri içeri girdi.

"Abi, Erdem uyandı."

Savaş bir şey demeden bahçeye çıkarak arka taraftaki kulübeye ilerledi. Peşinden gittim. Kapıda durarak sadece dinledim onları.

"Evlendi! Sevdiğim kız başkasıyla evlendi!"

Sonra Erdem'in acıyla inlediğini duydum. Yine Erdem'den alıyordu hıncını.

"Bak alındım, gücendim. Çocukluk arkadaşını neden çağırmamış düğüne?"

Erdem, onca şeye rağmen hala dalga geçebiliyordu. Hala Savaş'ın sinirlerini bozmak için çabalıyordu. Ardından bir kez daha acıyla inlediğini duydum.

Tam bu esnada omzumda hissettiğim elle irkildim. Babam gelmişti.

"Dinleyeceğine abine teselli ol, engel ol, bir şey yap," dedi.

"Nasıl kıt insanlarla muahatapım böyle," deyip sinirle arkamı dönüp oradan uzaklaşmaya başladım.

Sonra geri babama döndüm.

"Zamanında sizin hoşunuza giderdi benim canımın yanması, yardım etmek yerine köstek olurdunuz. Şimdi devran döndü Egemen Selim. Savaş'ın canının yanması beni çok mutlu ediyor."

Sonra zafer almış gibi gülümseyerek arkamı döndüm ve gittim. 

İNTİKAM 1: Karanlık OyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin