Zawgyi
"လန္က်န႔္ ငါတို႔ ၿမိဳ႕ထဲသြားရေအာင္"
"မနက္ျဖန္မွ သြားပါလားဗ်ာ။ မေန႔က အပုန္းေကာင္းၿပီး ေနလည္းသိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘဲ"
မေန႔က ေဝ့ဝူရွန႔္က တူတူပုန္းတမ္း ကစားခ်င္ပါသည္ဆို၍ ေဝ့ဝူရွန႔္က ပုန္း။ လန္က်န႔္က လိုက္ရွာရေလသည္။ေဝ့ဝူရွန႔္အပုန္းေကာင္းခ်က္ကေတာ့ လန္က်န႔္ တေနကုန္ပတ္ရွာတာေတာင္ လုံးဝမေတြ႕။မနက္ မိုးလင္းကေနရွာလိုက္တာ ညေနေစာင္းမွ ေရတြင္းထဲကေနတက္လာကာ သြားၿဖီးနဲ႔ရယ္ျပေလရဲ႕။
သူလြန္မွန္းသိလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာကို
လန္က်န႔္က ဘယ္လိုထင္သြားတယ္မသိ
"ကဲဗ်ာ သြားမယ္။ ျပႆနာ မရွာနဲ႔ေနာ္"
"ျပႆနာက ေဝ့ဝူရွန႔္ေရ....... ဆိုၿပီးေရာက္လာရင္ဘယ့္ႏွယ္လုပ္မလဲ" ႏႈတ္ခမ္းကို မဲ့ျပၿပီး လက္ပိုက္လို႔ပုခုံးတြန႔္ကာ ေျပာတဲ့ ေဝ့ရင္း။
"အဲ့အခါက်ရင္လည္း ေဝ့ဝူရွန႔္ဆိုတာ ဒီဘက္က ဘဲဥလိုေကာင္ပါလို႔ ေျပာလိုက္" သူ႔ရင္ဘတ္သူ ပုတ္ျပကာေျပာေနတဲ့ လန္က်န႔္ေၾကာင့္ ေဝ့ဝူရွန႔္ဟာ သေဘာတက်ရယ္မိတယ္။
"မရယ္နဲ႔"
"ဘာလို႔လဲ"
"ေရွ႕က ျပဴးထြက္ေနတဲ့ သြားႏွစ္ေခ်ာင္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို လာၿပီးခုတ္မိမွာစိုးလို႔"
"ဘဲဥလိုေကာင္....."
~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေဝ့ရင္း ဒီဟာ လိုခ်င္လို႔"
ကေလးလို လာပူဆာတာေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ေလတံခြန္ေလး။
"လိုခ်င္ရင္ ဝယ္ေလ" မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔ေရွ႕ဆက္သြားမိေတာ့ လက္ေမာင္းကို ေခါင္းေဝွ႔ကာ ပူဆာေလတယ္။
"ကြၽန္ေတာ့္မွာ ပိုက္ဆံမွ မရွိတာ။ ဝယ္ေပးပါလို႔ ေနာ္ေနာ္။ တစ္ခုပဲေလ တစ္ခုပဲ"
"အဟမ္း ငါ့ကို ေကာေကာ လို႔ ေခၚရင္ ...."
ေျပာလို႔ေတာင္မဆုံးေသး
"ေကာေကာ ေရ သားကို ေလတံခြန္ေလး တစ္ခုဝယ္ေပးပါလို႔...." မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ပူဆာေနေသာေၾကာင့္ ေဝ့ဝူရွန႔္ခမ်ာ ထိုေကာင္ေလးကို ဖ်စ္ညႇစ္ပစ္ခ်င္ေနေလၿပီ။
လန္က်န႔္ရဲ႕ ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးကို ဆြဲလိမ္လိုက္ၿပီး
