თავი 10

440 34 4
                                    

შუგა- ცოლად გამომყვები?
ჯიჰო- მე... მე....
ჰანა- მალე უთხარი.
ჯინი- ჩუმად..
ჯიჰო- მე... არ შემიძლია. მაპატიე.-ვამბობ და გავრბივარ.
ლუსი- ჯიჰოო, სად მიდის?
შუგა- ჯანდაბა, ჯიჰო გაჩერდი..
ნამჯუნი- არ გაყვე.
შუგა- რა?
ნამჯუნი- არ გაყვე. წავიდეს. საქმეს გაართულებ.
ჰანა- ლუსიი მივდივართ.

ლუსის pov:
ჯიჰოს უკან გავყევით. ყველამ ვიცით რომ შუგა უყვარს და ასე რატომ მოიქცა არ ვიცით. უკან მივსდევთ და ისე სწრაფად გარბის ვერ ვეწევით. არც გვისმენ. სახლის კარებს ხმაურიანად აღებს და შიგნით შერბის. ჩვენც მივყევით. კიბეები სწრაფად აირბინა, ოთახში შევიდა და კარები ჩაკეტა.

ჰანა- ჯიჰოო, ჯიჰოო.
ჯიჰო- თავი დამანებეთ.
ლუსი- კარები გაგვიღე .
ჯიჰო- არა. მარტო ყოფნა მინდა. წადით.
ჰანა- ახლა წაავალთ და მალე დავბრუნდებით, შემდეგ კი კარებს გაგვიღებ. გაიგე?
ჯიჰო- წადით.
ჰანა- მივდივართ.

ჰანას  pov:

ჯიჰოს მალევე მივაკითხე მაგრამ ხმა არ მაგცა. ალბათ ჩაეძინა. ბიჭებს შიგას ძლივს აკავებენ. გაცოფებულია ერთ ადგილას ვერ ჩერდებᲐ.  ოთახში შევდივარ . სᲐღამურებს ვიცვამ და საწოლში ვწვები. ჯინიც მალევე შემოდის და საწოლზე ჯდება.

ჯინი- კარგად ხარ?
ჰანა- კარგად ვარ.
ჯინი- შიძლება მოვეფერო?
ჰანა- რა?
ჯინი- ბავშვს?- ხელს მუცელზე მანიშნებს.
ჰანა- კ..კი.

ხელს მადებს და ჩემს მუცელს ფერებას უწყებს.

ჯინი- ყველაფერს გავაკეთებ, რომ ორივე კარგად იყოთ...

ლუსის  pov:

ნამჯუნს უკვე ერთი საათია ვეხვეწები , რომ მანქანა მათხოვს, მაგრამ რათ გინდა შეაყარე კედელს ცერცვი. უარზეა.

ლუსი- ნამჯუნ გთხოოვ.
ნამჯუნი- არა, ლუსი არა.
ლუსი- კარგი რა მხოლოდ ერთი საათით.
ნამჯუნი- ა რ ა.
ლუსი- ჯუნი გთხოოვ - და ლევის თვალებით ვუყურებ.
ნამჯუნი- ნუ მიყურებ ეგრე.
ლუსი- გტოოვ მხოლოდ ერთი საათით.
ნამჯუნი- ააა კარგი ხო.
ლუსი- რა? მართა?
ნამჯუნი- დროზე წადი სანამ გადავიფიქრე.
ლუსი- მივდივარ მივდივარ.

მანქანის გასაღები ავიღე და გარეთ გავედი. მინდოდა მანქანით გამესეინრნა. ღიმით სეულის ქუჩები ლამაზია.  ჩემთვის წყნარად მივდიოდი, როცა მანქნას შევასკდი. მე გადავრჩი მაგრამ მანქანა ვერა . რაზეც ალბათ ნამჯუნს ვერ გადავურჩები. მანქანა სულ 3 დღეა რაც იყიდა და მე დავუმტვრიე.

კაცი- უკაცრავად გადმოდით.
ლუსი- დიახ.
კაცი- წინ არ იყურებით?
ლუსი- მაპატიეთ, არ მინდოდა.
კაცი- მაინც შენი ვასაკეთებელია.
ლუსი- ვიცი და გაგიკეთებთ.
პატრული- რა ხდება?
კაცი- ეს გოგონა დამეჯახა.
პატრული- მანქანა თქვენიᲐ?
ლუსი- არა.
პატრული- აბა ვისია?
ლუსი- ჩემი შეყვარებულის.

მითხრეს რომ მისთვის დამერეკა და მეც დავურეკე. მისმართი ვითხარი და ნამჯუნიც მოვიდა. დიდი იმედი მაქვს რომ გადავურჩები. ისინი ცალკე ლაპარაკობენ. როგორც ჩანს ყველᲤერის გარკვევას მორჩნენ და ნამჯუნი ჩემთან მოდის. თვალებში ვერ ვუყურებ და თავი დაბლა მააქვს დახრილი.

ნამჯუნი- შემომხედე.... შემომხედე.
ლუსი- მაპატიე..
ნამჯუნი- ნუ ხარ ეგრე. არ გიბრაზდები. - ხელს მკიდებს და მიხუტებს- მთავარია კარგად ხარ.
ლუსი- მაგრამ მანქანა სულ 3 დღეა იყიდე და მე....
ნამჯუნი- არაუშავს- სიტყვის დამთავრებას არ მაცდის.- წავიდეთ.

ჯიჰოს  pov:

ოთახში ჩავიკეტე და გარეთ არ გამოვსულვარ. გვიან ღამით გამეღვიძა. თვალებს ვახელ და......

გახდები ისევ ჩემი? (დასრულებული)Место, где живут истории. Откройте их для себя