Chapter 24

1.3K 36 1
                                    

Raiko POV

Halos mag tatalon ako pag kapasok ko pa lamang sa opisina ni Akiro. Calvin and Luke was sitting already and looking at me as if I am insane. Nagawa ko pang sumayaw habang patungo sa upuan ko. Malawak rin ang ngiti habang nakatingin sila sa akin.

"What did you eat?" Akiro asked me.

"Ah wala. But something's happened today. I'm such a lucky guy" I told them bago ibinigay sa upuan ang buong bigat ko.

Nakangiti pa rin ako habang inaalala ang nangyari kanina. It was supposed to be a smack but fuck it. He can't take his lips off hers.

But his smile gone when he remember about the annulment paper. Paano naisip ng asawa niya iyon. Maybe he was not a good husband but he didn't want an annulment paper to sign.

Pero nangunot ang noo noong may matandaan niyang sinabi niya iyon noon.

"Shhhh. It's okay. Mag papa-annulled ako for you Manilene. You know how much I love you. I can do everything for you"

"I love you Manilene"

"Fuck it. Did she hear that? Nakita niya kami!" I exclaimed while thinking of that scene. Iyon ba ang dahilan kung kaya't binigyan niya ako ng annulment paper.

"Fuck it. Bakit kailangang makita niya pa iyon!" I half shouted. Habang sinasabunutan ang sarili. Nakatangap naman ako ng higit sa apat na batok at isang sipa sa paa ko kaya napaangat ako ng tingin.

"Gago ka Romulo. Daig mo pa ang babae kung makaarte. Letche ka. Lumabas ka nga" sigaw ni Calvin.

"Who kick me?" I asked them.

"Ako. Bakit? Mag rereklamo ka. Eh para kang tangang nag sasalita dyan. Hindi ko alam kung ano ang sinasabi mo" sigaw ni Akiro. Napapikit ako sa lakas niyon.

Buti at sound proof ang opisina niya. No one can hear our noises.

"Ako alam ko kung ano. Nakita niya yun Romulo. I even told her that forget what she saw dahil sa kaniya ka na" nakangising saad ni Luke sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kaniya. So she see us. Fuck. Why did she? Dapat hindi na lang.

"Huwag kang pumadyak Romulo. Para kang bata na inagawan ng kendi gago ka" sita ni Akiro sa akin. Gusto ko mang ngumuso ay hindi ko magawa.

Iisipin nilang para akong bata.

"Tsk. Lumalabas na naman iyong paiba-iba mong mood na gago ka"

"Hindi ako gago. Kanina ka pa. Tadyakan kita" I said to Akiro bago siya binatukan.

"Akala ko ba meeting to. Focus you fuckers. Nag hihintay ang anak ko sakin" Calvin hissed while pointing the pen on his. Akiro and Luke cleared their throat while I am still thinking of Larissa.

Paano kaya kung may anak rin kami? It was good to be a father. He was dreaming of being a father. Dalawa na ang kaibigan niyang may anak. And they both told us that it was priceless to have a kids. It was a fulfilment and achievement. Seeing your children happily running around. Swimming with you. Laughing and crying with you while watching movie. Someone who will oppose you.

It was magical to have one. A dream he was eager to grant. What if Larissa bear his child. Na hindi sana pinainom ng ina niya ng pampalaglag. Siguro ay may ka fist-bro na rin siya. May mag susungit at sisigaw. Iiyak at mag hahanap ng laruan. I wish to witness the smile on that baby's face.

Iyon ang isa sa hindi niya matangap. Mahirap amining nahulog ka na sa iba, pero mas mahirap amining may magagawa ka sana pero inuna mo ang iba. Paano kung naroon ako sa tabi niya? Lalayo pa kaya siya? O sabay naming haharapin lahat ng problema niya? Does it matter? Everything happened already. Wala nang mag babago pa doon.  Ang kailangan niya na lamang ay patunayang siya talaga ang mahal niya.

Chained Love (El Señorita Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon