Öncelikle herkese merhaba, bu kitabı yazmaya 2016 yılında başlamışım. Yani 14 yaşımda..
Şuan 2021 yılındayız ve ben bazılarınızın dediği ergen cümleler kuran yazar değilim artık. Üniversiteli, karantina zamanında düşünceleri olgunlaşmış. Belli başlı şeylerin farkına varmış bir yazarım.
Koronanın Türkiye'de ilk kez görüldüğü günden bu yana hayatım çok değişti. Okul hayatım kısıtlandı hatta bitti, mezuniyet bile yapamadan.. Adliye stajım yarım kaldı... Sosyal faaliyetlerim durdu. Eve kapanma olduktan sonra bazı şeylerin kıymetini bildim. Sosyal bir ortamın olmasının, çevrende arkadaşlarınla yüz yüze konuşabileceğin, dertlerini anlatabilmenin eksikliğini yaşadım karantinada. Çünkü evde duvarlara laf anlatamıyorsun.. Birinin seni dinlemesine, anlamasına ihtiyacın oluyor. Arayarak konuşmak da bir yere kadar çünkü destek olmak için sarılamıyor, yada yüzüne bakarak konuşamıyor. Bunların kıymetini çok iyi anladım.
Beni seven, sevmeyen bütün okuyucularıma teşekkür ederim bu zamana kadar kitabımı yalnız bırakmadığınız için. Ben burayı çok boşlamış dahi olsam da siz iyi veya kötü yorumlarınızla hep burdaydınız.
Şimdi bu saatten sonra bu hikayeyi kaldırır mıyım düzeltir miyim bilmiyorum ama yine de tekrar tekrar hepinize teşekkür ederim. Benimle yılları paylaştığınız için..
İyi ki varsınız
Bu hikaye burada anı olarak dursun, sonunu getirebilmeye cesaret edeceğim o gün belki bir başka hikayeyle kendi masalımızı yazarız...
Sizi çok seviyorum, hepinize bu karantina zamanında sabır ve sağlık diliyorum..
Bengü Canlı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopat Aşık(Düzenleniyor!!)
Genç Kurgu"Sen benim neyimsin ki? Annem? Babam? Abim? Ablam? Sevgilim?"dedim. Sonra bana döndü "Bak sonuncusu iyiymiş. Olabiliriz aslında. Evet,evet olalım." "Ya istemiyorsam!" "İsteyip,istemediğini sorduğumu hatırlamıyorum."
