Kesiah’s POV
Nakakatuwa naman si Angelina mukhang makakatagpo na. Remember iniwan ko sila ni Jacob, ayun mas naging comfortable sila, nagkwentuhan at sabi ni Ange inimbitahan ulet siya na mamasyal! WoW! As in W O W, sana magtuloy-tuloy na para mission accomplish!
“Buti naman, may puso na namang masasagip” hasit ako kaya kailan marerescue, walang forever single! Para na naman akong nasiraan.
Iniisip ko pa din kunga paano ko ba matatapos yung mission. Nagpunta ako sa locker para kumuha ng gamit,..
“may sulat na naman?!?” naibigkas kong bigla
Ms. Keziah <3
mas maganda kung ngumiti ka! =)
Mr. Smiley <3
Maganda pala ha, pero mas maganda kung lulukutin kita, hinaklit ko ang sulat at ginusumot ko.
“Ano ba Mr. Smiley, try mo ng magpakita at sisisguraduhin kong malulungkot ka din.” Sinabi ko yun ng malakas baka kasi nasa paligid lang siya.
Pagbukas ko ng locker ko rose, no, roses kasi ang dami, bakit may patay ba sa locker ko?
“Urgh, may pabulaklak bulaklak pa, pweeh!, kakainis kana.” Sa sobrang asar ko pinagtatapakan ko ko yung rose. Lumabas na ako ng locker at nagderestso sa kiosk.
“Bwisit ka Mr. Smiley, bwisit!”
BINABASA MO ANG
#Hashtag Walang Forever
Roman pour Adolescentssounds bitter? well that's better than ever..I write this story to give alternative ways on how to overcome ang walang kamatayang "walang forever" daw.. ayoko ng cliche kaya i made my own sari-saring version of this story.. It started with a girl na...
