"Αιώνια"

Η γνωριμία του ανεκπλήρωτου

13 Δεκεμβρίου 1993
      

    Η βροχερή νύχτα του Δεκέμβρη,άκουγε κραυγές ευτυχίας από τους θαλάμους του νοσοκομείου Σερρών.Είχαν μπερδευτεί με την καταιγίδα του χειμώνα,τα κλάματα των πατεράδων και τα ψιθυριστά τσιλιμπουρδίσματα των νοσηλευτών.Η Ελένη και η Νίκη έφεραν στον κόσμο,τους δικούς τους κόσμους και σε εμάς την Μυρτώ και τον Γιάκομπ,που ένιωσαν την υγρασία και την ψύχρα της ατμόσφαιρας.Εκείνη η νύχτα έμεινε χαραγμένη στις καρδιές των δύο γυναικών καθώς η ζωή,τους χάρισε το πιο πολύτιμο δώρο.Ανάρρωναν στο ίδιο δωμάτιο τέσσερις ολόκληρες μέρες και νύχτες, μοιράζοντας μυστικά,αστεία και στιγμές με τα παιδιά τους.Ο Γιάκομπ και η Μυρτώ κοιμόντουσαν πλάι πλάι,ήταν τόσο διαφορετικοί αλλά τόσο ίδιοι ταυτόχρονα.

       Η Ελένη ήταν 28 ετών,καθηγήτρια φιλοσοφίας, ψιλή με λεπτά άκρα και μέση, που συνόδευαν το μικρό στήθος μπροστά απ' την στενή λεκάνη.Είχε μεγάλα πράσινα μάτια με μια ισορροπημένη μύτη και μικρά χείλη.Τα μαλλιά της ίσια, καστανό ξανθά,αυστηρά κομμένα μέχρι τους ώμους που αναδείκνυαν τις γοητευτικές γωνίες του προσώπου της.Ο Διονύσης ήταν ο εφηβικός της έρωτας,πετυχημένος συγγραφέας με τα γνωστά βιβλία μυστήριο βουτηγμένα στην μαύρη κωμωδία.Ηταν και αυτός ψιλός,γεροδεμένος,με σκουρόχρωμη επιδερμίδα και μαλλιά.Είχαν επιλέξει να ζήσουν σε ένα ήρεμο χωριό των Σερρών,το Αγιοχώρι,μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, που στοίχειωναν την ζωή τους.
      

      Η Νίκη με τον Τζέημς, ήταν νεόνυμφο ζευγάρι που παντρεύτηκε στην Ελλάδα αλλά ζούσε μόνιμα έξω.Έρχονταν κάθε καλοκαίρι,Πάσχα,Χριστούγεννα,ακόμα και στις "μικρό"άδειες,επέστρεφαν στην πατρίδα.Η Νίκη ήταν αρκετά κοντή ,με μεγάλο μπούστο,κόκκινα σγουρά μαλλιά και μπλε μάτια.Είχε στρογγυλή περιφέρεια αλλά λεπτά πόδια.Ηταν φοιτήτρια στην οξφόρδη της Αγγλίας όταν γνώρισε τον Τζέιμς που ήταν μισός Έλληνας,μισός Βρετανός.Ο Τζέιμς είχε σωστές αναλογίες σώματος,μεγάλα στρογγυλά μάτια και τα μαλλιά του ήταν ξανθά αραιωμένα, χαρακτηριστικό μάλλον "κληρονομιάς"
    

     Έτσι λοιπόν,μετά από εκείνη την μοιραία γνωριμία,μια μεγάλη φιλία
δημιουργήθηκε,μέσα από τις αξέχαστες βραδιές πόκερ ,τα κρασιά και τα επιτραπέζια ,τα καλοκαιρινά ξενύχτια κοντά σε θάλασσες ή στα σπίτια που τα συνόδευαν μακροχρόνιες συζητήσεις και διλήμματα των ζευγαριών.Ο Γιάκομπ και η Μυρτώ μεγάλωναν μαζί, σαν "αδέλφια από απόσταση",και τα χιλιόμετρα αργά ή γρήγορα γίνονταν μηδενικά.Όταν βρίσκονταν ήταν  ομάδα,τίποτα δεν τους χώριζε  και ότι και αν γινόταν, στο τέλος της ημέρας ήταν οι δυό τους και κανείς άλλος.Στην Μυρτώ άρεσε η ζωγραφική ενώ στο Γιάκομπ η μουσική.Είχαν ταλέντο και ήταν δεδομένο,ότι κάπως έτσι θα εξελίσσοταν επαγγελματικά στο μέλλον.Είχαν βρει τρόπο να τα συνδυάζουν,κάνοντας τα παιχνίδι,πάνω στην σοφίτα ή σε "σποτάκια" του χωριού.