Sahile giderken Enes sinirli ve gergin görünüyordu. Korkumdan konuşamıyordum bile. Sahile geldiğimizde herhangi bir yere park etti arabayı. Ama gözden kaçırmış olucak ki yasak bölgeye park etti. ''Enes?''
''Hııı.''
''Yasaklı yere park ettin arabayı.'' ben konuşurken kontağı kapatıyordu. Dediğim şeyin tamamını duyunca benim tarafımdaki tabelaya baktı. Sabır dilercesine gözlerini kapattı. Bir iki saniye sonra açtıktan sonra kontağı tekrar çalıştırdı ve arabayı biraz daha ileride durdurdu. Bu sefer tabela var mı diye baktı. Bu haline her ne kadar gülmek istesem de kendimi tuttum. Arabadan inmeden önce arkadan araba geliyor mu diye aynadan baktı. Gelmediğini arabadan indiğinde anladım. Bende kemerimi çözmeye çalışırken kapımı açtı. Ama sorun şu ki açamıyordum kemeri. ''Açamıyorum ben bunu.'' cevap vermeden eğilip kemeri tek seferde açtı. Bende arabadan indim. Ben inince kapıyı hızlı bir şekilde kapattı. Yerimde 2.80 sıçrarken o beni takmayıp sahildeki kayalıklara doğru gitti. Bende arkasından ilerlerken onun taklit ediyordum. Ama daha çok şöyle yapıyordum. Ellerim omuz hizama kadar havada, kafamı hafif yana doğru eğmiş ve sessizce arkasından bik bik bik diyordum. Nasıl olduysa birden arkasını döndü ve konuştu. ''Gölgeni görebiliyorum Leyla.'' büyük pot olabilir.
Kayalıkların yanına gittik. O yukarı çıktı ve bana da elini uzattı çıkmam için. Eh en azından kibar. Elini tutup kayalıklara çıktım ama dengesiz ben dengemi kaybedip yere düşmek üzereyken beni tuttu. Ona minnettar bakışlarımı yollarken beni bırakıp biraz ilerledi ve yere oturdu. Bende bir şey olmayacağını sanarak oturdum. Ama sadece sandım. Oturduğum an popomun bir tarafı boşluğa düştü. Kaya biraz alçakmış sadece. Enes beni tekrar tuttu ve biraz kendine çekti. Konuşmaya başladı.
''O yazan bendim. Evet belki bu aralar çok yazmıyorum. Ama nedeni seni sevmekten vaz geçtiğim için değildi. Seni eskisinden daha çok seviyorum. Hemde çok. Belki beni istemiceksin ama ben senden vaz geçmeyeceğim. Sonuna kadar değil, sonsuza kadar seveceğim ben seni güzelim. Ben senin gözünden tek bir yaş düştüğünde bile yanında olmak istiyorum. Saçma gelebilir belki ama öyle. Seviyorum be Leyla. Beni sana hasret bırakma lütfen.''
Enes'e döndüm. Denize bakıyordu. Bende çok geçmeden konuşmaya başladım.
''Bıçaklandığın zaman, senin için çok korktum. Ya gidersen, ya seni bir daha göremezsem diye. Ama şu an yanı başımda oturuyorsun. Bu mutluluğumu sana anlatamam. Yoğun bakımda ziyaretçi alınacağı zaman baban beni gitmemi istedi ve girdim. Uyuyordun. Bende tabi bunu fırsat bilip sana karşı olan hislerimi döktüm. Enes. Bende sana aşık oldum.''
Enes son cümlemden sonra şaşkınlıkla bana döndü. Ama yüzünde belli belirsiz bir mutluluk da vardı. Hemen ayağa kalktı. Bende ona baktığım için benim de kafam havaya kalktı. Ayağa kalkmam için bana elini uzattı, tutup bende kalktım. Elimi hiç bırakmadan arabaya doğru ilerledik. Arabanın önüne gelince yolcu tarafına bırakıp kendi tarafına geçti. Bu yaptığına göz devirip bende arabaya bindim. Arabayı çalıştırıp gaza bastı. Neye gittiğimizi bilmiyordum.
@enes.asln
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Geceyi seviyoruz diye kimse kendini yıldızsanmasın"
"8238 beğeni." "182 yorum"
Evett yine beeen. Bölümgüzel mi oldu kötümü oldu bilemiyorum. Hemen söylemem biraz saçma. Ama kitabı devam ettiremiyorum. Sanırım sebebi diğer kitaba odaklanmam. Onun bölümleri gelicek. Sadece bi 6 7 bölümolmasınıbekliyorum. Öpüldünüz. Vote+yorum atmayıunutmayın💞
