My number 1 Basher

chapter 8✔️

Alex pov

"Anak handa ka na ba pumasok sa work?" Saad ni mama bakas sa mukha nya pag- aalala. Napa buntong hininga ako at tumango.

Kinuha ko ang bag ko.

"Opo ma. Dalawang linggo na ako di nakakapasok eh." Saad ko. Niyakap ako ni mama

"Mag iingat ka anak huh? Kung may problema ka lumapit ka lang saakin." Napangiti ako sa sinabi ni mama.

"Opo ma, I love you."

"I love to my baby."

"Osya mama alis na ako baka ma late ako sa work ko ah." Paalam ko ngumiti si mama at akmang lalabas na ako na biglang sumigaw si mama.

"Ay anak! Wait lang may nakalimutan ako!" Saad ni mama kaya napalingon ako. Kita ko may kinuha S'ya sa lamesa naka plastic ito na may lamang na ulam syempre nakalagay sa lalagayan noh.

"Ma alam mo naman di ako nag babaon di ba?"sabi ko.

"Ano ka ba alex! Hindi ito para sayo para kay coesha pang papasalamat sakanya." Nakangiting Saad nito napakunot noo ako.

"Bat pa kailangan pa bigyan yun eh may pera naman yun para makabili ng pagkain." Reklamo kopero hinampas ako ni mama.

"Basta! Osya umalis ka na ibigay mo yan!" Napakamot na lamang ako at napailing lumabas.

***

Nasa labas na ako ng kumpanya ni Coesha, tinignan ko Ang kabuuan ng building.

Napa pikit ako at huminga ng malalim.

'kaya ko ito.'

Pag- kapasok ko ay akala ko ay maririnig akong bulungan tungkol sa nangyari saakin. Pero wala ako narinig parang normal lang ba, binabati nila ako at ako naman ngumiti ng pilit.

Medyo weird ah, for sure naman nabalitaan Nila yung nangyari tsk. Napailing na lamang ako at akmang lalakad ako na biglang may tumawag saakin sa likod kaya napalingon ako. Si tin pala.

"Oh tin nandyan ka pala." Saad ko at ngumiti.

"Syempre, buti naman pumasok ka na tsk dalawang linggo ka na di pumasok ah." Saad nito

"Pasensya na."

"Alam ko Ang nangyari at na iintindihan Kita kung bakit nang yari iyon. Kalimutan mo na iyon tutal lahat naman dito nakalimutan na siguro." Saad nito kaya tumango ako.

"Osya tara pasok na tayo." Aya ko.

"Di ko alam na malaki pala yang elepante mo alex." Pilyang Saad ni tin at ngumisi. Napangiwi ako.

"Che! Manahimik ka dyan tin baka masabunot Kita."

"Tatahimik na nga oh." Natatawang Saad nito kaya napa-iling ako. Kaya pumunta na kami sa aming cubicle.

***

Lunch time

Nasa harap na ako ng opisina ni coesha.

Huminga muna ako ng malalim at saka ko dahan-dahan binuksan ang pinto.

"Hmm..."

"Ugh."

Rinig kong *ng*l sa loob kaya sumilip ako ng konti. Di ko inaasahan sa nakita ko.

Sino kahalikan ni coesha?!

Biglang sumagi sa isipan ko na hinalikan nya ako sa sasakyan nya. May tinatagong baho pala S'ya.

Nagulat ako dahil may nag salita sa likod ko kaya napalingon ako at secretary ni coesha.