/yandere!\ Dr. Smiley x Reader (Vazgeçtim Devam Ediyor)

"evimde biri var"

Bölümler bana aşırı saçma ve cringe geliyor. Sizce? Hele geçen bölümde fena saçmaladığımı hissediyorum.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Tüm gece bu hafta içinde neler olduğunu gözden geçirdin. Etrafta bir katil geziyordu, tanımadığın biri seni köpeklerden kurtarmıştı. Biri seni takip ediyordu, Mia birini seviyordu... gerçekten çok karışık bir haftaydı. Olayları derine inerek incelemeye başladığında aklında bir çok soru oluşmaya başladı.

Seni köpeklerden kurtaran adam evini nereden biliyordu? Nasıl girmişti evine? Kim neden seni gecenin köründe tedavi etmişti? Peki ya bunu neden yapmıştı? O kişi kimdi? Senin üzerini örten kişi kimdi? Seni köpeklerden kurtaran adam tedavi eden ve üzerini örten kişi ile aynı kişi mi?

Gelen şiddetli bir ses ile sorulardan kurtuldun. Sanki biri yukarı katta yere düşmüştü. Bunun Mia olmadığından emindin. Çünkü Mia mutfağın yanında, oturma odasında yatıyordu. Yani bulunduğun koridorun sonunda. Korkak adımlar ile yataktan kalktın. Eline telefonunu alıp yavaş ve titrek adımlarla yukarı çıktın. Tam da tahmin ettiğin gibi, o neredeyse hiç girmediğin ve fazladan eşyaları koymak için kullandığın karanlık odadan gelmişti. Telefonunun flaşını açıp yavaşça odaya girdin.

Odada bir pencere vardı ve o pencereyide bir koltuk ile kapattığın için ışık yoktu. Sadece arada gelip geçen araba farları gibi hiç bir işine yaramayacak şeylerin ışığını görebiliyordun. Odanın iyice içine girmeden önce kapıyı kapadın çünkü Mia evde fare görmekten hiç hoşlanmazdı. Kapattıktan sonra etrafı dikkatlice aramaya başladın. Odanın soğduğu anında anlaşıldı. Pencere açıktı. Ama sen onu her an kapalı tutardın. O an evinde biri olduğunu anladın. Artık daha çok korkuyordun. Öyle ki attığın her adımda zemin kayıyor gibiydi. Sana "olduğun yerde top olup ağla" diyordu sanki. Ellerin ise titriyordu. Bedenin kutuplardan yeni gelmiş gibi buz kesmişti. Ama bu kişinin kim olduğunu bulmalıydın.

Bir anda bir şimşek çakınca olduğun yerde zıpladın ve telefonu elinden düşürdün. Düşmesi ile kapanması bir oldu. Zaten eski bir telefonun vardı. Harika. Şu anda kapkaranlık bir yerde tanımadığın biri ile kapana kısımlıştın. Önünü göremiyordun. Haliyle kapıya ilerleyemezdin. Çünkü yerdeki fare cesetlerine basmak istemezdin. Öyle değil mi? Arkandan geçen hafif rüzgarı fark edince nutkun tutuldu.

Daha fazla dayanamadın ve sağlam bir çığlık attın. Daha doğrusu atamadın. Tam atacakken biri senin ağzını tek eliyle kapadı. Daha sonra boşta kalan eliyle sana sarıldı. Sen oradaki şoku atlatmaya çalışırken o, kulağına eğilip fısıldadı.

"Shh... Ses çıkarayım deme... seni doğrarım."

Tekrar bir şimşek daha çaktı. Sen, artık dayanamıyordun. Gözyaşlarını serbest bıraktın. O bunu fark edince doğruldu ve elini ağzından çekti. Hemen ardından seni kucağına aldı. Çığlık atmak istedin ama tek kelime edecek olursan öleceğini biliyordun. Kendisi koltuğa oturdu, seni de kucağına oturtup kendisine yasladı. Daha sonra başını okşamak başladı.

<burada mola vermek istiyorum __-Ainsi__- reyiz burası senin için. Az sakinleş>

Sen hala titriyordun. O kişi hakkında bir kaç şey anında aklına kazınmıştı. Uzun boylu bir erkek. Ayrıca çakan şimşekten gördüğüne göre beyaz bir önlük giyiyordu. Bu şeyler... tanıdıktı. Biraz daha düşündüğün zaman bir anda aklına geldi. Bu kişi, seni tedavi eden kişi değil mi?

Ani bir cesaret ile başını kaldırdın. O sana "kalkma" der gibi başını arkadan patpatladı. Sen, onu görmezden gelip yüzüne baktın. Evet! Bu oydu. Yeniden şimşek çakınca yüzünü bir kaç saniye bile olsa görmüştün. Maskesi vardı. Siyah, düz saçları vardı... tıpkı o günkü gibi.

Sen ona şaşkın -korkuyla karışık- bakınca o da yüzüne elini yaklaştırdı. Sen başını geri çekecektin ama o, elini yanağına koyup baş parmağı ile akan bir göz yaşını sildi. Sen bir şey söylemek için ağzını açmaya hazırlandığında o yanağını öptü. Daha sonra tekrardan başını kendisine yasladı.

<__-Ainsi__- al  🧻 burnunu sil. Kanıyor gailba.>

Hala korkuyordun. Birinin merdivenden çıktığını duyunca mutlu olmuştun. Fakat o bundan hiç memnun gibi gözükmüyordu. Aniden kolunda bir batma hissi ve bir anda gelen ağır uyku ile kucağında bayıldın.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Uyandığında yataktaydın. Bu gece olanları hatırladığın için direk bir polise baş vurmayı düşünüyordun. Hemen yataktan kalkıp Mia'nın yanına geldin. Mia her zamanki gibi çoktan uyanmıştı. Seni fark edince endişeli bir şekilde senin yanına geldi.

Mia:
- S/A! Dün akşam neredeydin? Her odayı tek tek aramıştım!

S/A:
- Mia... hazırlan. Polise gitmeliyiz.

Mia:
- Ne?

S/A:
- yolda anlatırım hadi hazırlan!

Mia:
- tamam!

İkinizde hazırlanıp ağzınıza 1-2 lokma bir şeyler attıktan sonra hızla dışarı çıktınız.

                                 ^^uzun zaman atlama^^

Polisler evinizde araştırma yapacaktı. Buna sevinmiştin. O arada ise Mia'nın evinde kalacaktın. Yol uzun olduğu için düzgün bir kahvaltı ettiniz. Mia yolda giderken bir anda durunca ona çarptın. Mia ya şaşkın bir şekilde bakıyordun. O da sana bakmadan dedi ki,

Mia:
- pekala... burası cidden kalabalık... kendine dikkat et. Olur mu?

Başında onaylandıktan sonra o kalabalığın içine girdiniz. Mia, bir yerde durup atıştırmalık bir şeyler almak istedi. Sende onun durduğu marketin başında bekliyordun. Bir anda başına gelen ağır şey ile bayıldın

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Uyandığında bir sandalyeye bağlıydı ve karşında üç kişi vardı -müq üçlü değil.- ayrıca yanında duran sehpaya kesici alet doluydu. Bu, amaçlarını anlaman için iyi bir örnekti. Biri sana dedi ki "nasıl bir ölüm istersin? Direk paramparça mı edelim yoksa biraz acı mı çekmek istersin.?" Ne diyeceğini bilmiyordun. Tek yaptığın olduğun yerde durmaktı. Kaçamazdın çünkü ipler çok sıkıydı

"Hadi! Cevap versene!"

Sen zor bile olsa konuşmak için ağzını açtığında birden adamlardan biri yere düştü.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Piçlik yapıp burada bırakıyorum ehehheheh :D

Bu bölümde fazla berbat oldu gibime geliyor. Sizce?