Saat 09.30'du uyanmıştım ama halen uykuluydum sanırım dün çok yoruldum diye düşündüm içimden Kaan yanimda yoktu nerdeydi acaba. Yatağın kenarına döndüm ve terliklerimi giyindim tam kalkacakken komodinin üzerinde bir not kağıdı vardi üzerinde ise ; 'Sevgilim ben sete gidiyorumm sana günaydınnn kahvaltı mutfakta masanın üstünde ❤️' yazıyordu. Canım ya dedim içimden ve lavaboya gidip yüzümü yıkadım ayılabilmek için. Daha sonra telefonumu elime aldım ve aşağı indim.
Masa çok güzel duruyordu. Hemen minik bir salatalık attım ağzıma ve telefonuma baktım. Bir mesaj vardı Kaan' dandır diye mutlulukla açtım mesajı ama mesaj ondan değildi.... Mesaj Murat'dandı (kerdeşi değil murat boz) Mesajda ise şunlar yazıyordu; 'Hadise biliyorum bu aralar Acun'la aranız biraz limoni ama acun hastalandı şuan acildeyiz lütfen gelir misin ne yapacağım bilmiyorum, korkuyorum lütfen gel' yazıyordu. Bir an bende korkmuştum, acuna ne olduğunu yazmıyordu, sadece hastalandı yazıyordu. Aslında gitmek istemiyordum ama bunca yılın hatrı için gitmeliyim diye düşündüm. Murat'a 'Tamam geliyorum' yazdım Ve ağzıma bir dilim peynir attim hemen üstümü giyinmek için yukarı çıktım Hemen üzerime bir şeyler giyindim (kıyafetim ⬇️)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beyaz bir gömlek, mavi bir şort ve siyah kısa çizme gibi bir topuklu ayakkabı giyindim, ve evden çıktım.
40-45 dakika sonra vardım hastaneye. İçeri girdim ve hemen 'Acun Ilıcalı hangi odada kalıyor' dedim sekretere. Ve sekreter murat odada olduğu için muratı aradı. O gün çok garip gelmişti bildiğiniz içeri girmem için izin istenmişti. Neymiş küslük haberlerimiz çıkmış acun içeri girmemi istemeyebilirmiş. Bir anda Acun'la onca yaşadığımız anılar geldi aklıma.
9. Sezona başladığımdaki ilk bölümde beni çağırırken söylediği söz geldi aklıma... Acun ; Bizim Prensesimizz Hadisee Geliyooor..... Ve o gün nasıl mutluydum. Ve daha bir sürü anılarımız geldi. Ben onun prensesiydim hep öyle derdi bir anda nasıl her şey böyle darmadağın olmuştu diye düşündüm. Tam o sırada sekreterin sesiyle irkildim.
Sekreter : Hadise Hanım, Murat Bey gelebileceginizi söyledi, 1627. oda Hadise : tamam teşekkürler.
Çok garip hissetmiştim acunun yanına gidebilmek için murattan izin almıştım...Garipti...Çok Garipti...
İçeri girdim acun uyuyordu Murat'ı yüzü sapsarı olmuştu. Korkmuştu muhtemelen. Murat: hosgeldin Hadise aslında geceden beri burdayım ama seni rahatsız etmemek için sabah olmasini bekledim aramak için. Hadise : gerek yoktu arasan gece de gelirdim Sessizlik* Hadise: durumu nasıl Murat : ağırmış ama doktorlar daha ne olduğuna teşhis koyamadılar. Hadise : anladim... Uyandı mı hiç? Murat : sabaha doğru 6 gibi uyandı geri uyuttuk erken diye Hadise: hmm Üzülürler* Hâlâ anlamıyordum daha geçen gün tartıştığımızda çok iyiydi şimdi ne oldu dedim içimden ama bugünün berbat bir gün olduğu kesindi. Kaan ne yapıyordu acaba?
