Chained Love (El Señorita Series #2)

Chapter 27

Dali-dali akong bumaba sa aking kotse matapos tumawag ng pinsan ko. Halos hindi pa ako mag kandaugaga dahil sinabi niyang umiiyak si Ace. Pag dating ko doon ay nakita ko si ace na nakaupo sa lapag. Agad siyang tumingin sa likod noong nag taas ng tingin ang pinsan ko.

Agad itong tumayo at halos matumba pa sa pag mamadaling makapunta sa akin. He hug my thigh bago marahang humikbi doon.

"Mama kakainin si Acy noong big guy. He was mad mama. Hindi sinasadya ni Ace na mabanga yung big guy mama. Hindi sadya ni Acy mama. Hindi ko sadya" humihikbi niyang saad. Umiling ang pinsan ko bago ko binuhat si Ace at hinaplos ang kaniyang ulo at likod habang tinatahan ko ang anak ko.

"The man look familiar. I saw him before. Nakita ko na siyang kasama mo" she said to me.

Sino naman kaya iyon?

"Mauuna na ako cousin. Bye. Take care okay" tumango ako sa kaniya. Humalik ito sa pisngi ng anak ko bago pinahid ang luha nito. "Goodbye Acy. Aalis na si tita"

"Bye" sumisinok nitong tugon.

Agad naman akong sumunod pag labas niya bago inilagay si Ace sa loob ng kotse. May shoot ako ngayon. I need to be there before 4. But I think I can't make it when ace will keep on sobbing. Ayaw niyang umiyak ang anak niya. Tila gusto lamang niyang tabihan ito at aluhin hanggang sa maging ayos na siya. She can't stand it when ace cry. Mahal ang luha at ngiti ng anak niya. Siya lamang at ang mga malalapit sa kaniya ang nakakakita ng mga ngiti at luha nito. Tulad niya kapag nasa harap ng iba ay hindi niya magawang umiyak. Ngunit hindi pala ngiti ang kaniyang anak. Oras na ngumiti ito ibig sabihin ay gusto ka niya.

"Ace mag wo-work si mama. Ayos lang ba yun?" I look at the mirror to see my son's reaction. Walang nag bago sa mukha niya.

"Opo" he answered.

"Don't worry. Dadaan tayo and we'll buy food. Sorry baby kailangan ni mama mag work" I said to him.

"I love you mama" he said out of the blue. He smile to me. I bit my lips bago ngumiti pabalik sa anak ko.

"Mama loves you more baby" I said to him. I hear him chuckled. Nag patuloy ako sa maneho at tinahak ang daan patungo sa isang fast food at nag take out ng pag kain para sa anak ko. Muntik pa akong mahuli dahil hindi ako makatakbo patungo sa taas. I am with my son. Hindi ko iyon pwedeng takbuhin at iwan na lang ang anak ko doon.

"Dito ka lang baby okay. Madali lang to" I told him. Tumango lang siya bago ginalaw ang nga maliliit niyang paa na nakalaylay sa upuan at sumubo ng fries.

"Behave baby okay" he nodded again. I kiss his forehead bago ako umupo sa silya kung saan nakapwesto ang baklang makeup artist.

"Anak mo?" The gay asked me. Tumango ako sa kaniya.

I should be proud of my son. Hindi ko ikakahiyang anak ko siya.

"Ay day. Ang gwapo ng junakis mo. Fafa ba ang tatay ng batang yan?" He said. Tumango ako sa kaniya. Totoong gwapo ang ama ng anak niya. Raiko Romulo was handsome. Hindi iyon maipagkakaila. At hindi iyon maitatago.

"His father was a photographer. He was handsome. Nakita niyo na ang ama ng bata hindi niyo lang alam na siya iyon" saad ko.

Totoo iyon. Nakikita na nila si Raiko hindi lamang nila alam na si Raiko ang ama ng anak ko. No one knows maliban sa kapatid ko at mga pinsan at kaibigan ko.

"Ay bakla. Kaya pala ang gwapo rin ng junakis mo" he said I just chuckled to him. After the make up ay agad na akong pumanhik sa gaganapan ng shoot. I saw my co-model there too. Mukhang ako na lang ang huli.

"Vicente come here" the man called. Agad akong tumalima at pumwesto na sa dapat kong pwesto. The shoot flows smoothly. Everything is set kaya naging maayos ang daloy ng lahat.