გახდები ისევ ჩემი? (დასრულებული)

თავი 14

თვალებს ვახელ და მაშინვე თავი მტკივდება.

ლუსი- ს .. სად ვარ?
ჯეიმსი- საავადმყოფოში ხარ. გული წაგივიდა.
ლუსი- ააჰ თავი.
ჯეიმსი- ექიმმა თქვა რომ სერიოზული არაფერია.
სოფია- ლუს როგორ ხარ.
ლუსი- კარგად.
კარლოსი- რამე მოგოტანო?
ჯეიმსი- შეეშვი დასვენაბა სჭიედება.
ლუსი- სახლში წასვლა მინდა.
ლუკასი- ექიმს დაველაპარაკები.

20 წითის შემდეგ.

ლუკასი- ექიმმა თქვა რომ წასვლა შეგიძლია.

სახლში.

ლუსი- მადლობა რომ სახლამდე მომიყვანე.
ჯეიმსი- არაფრის. მართლა გინდა დღეს შენთან დავრჩები.
ლუსი- არა, არაა საჭორო . კარგად ვარ.
ჯეიმსი- კარგი, თუ რამე საგჭირდა დამირეკე.
ლუსი- კარგი.

სახლში შევედი და პირდაპირ ოთახში ავედი დასაძინებლად.

*დილით*

9 საათზე ვიღვიძებ. ვემზადები და სამსახურში მივდივარ.

სოფია- ლუსი?
კარლოსი- რა?
სოფია- რატო მოხვედი? უკვე კარგად ხარ?
ლუსი- კარგად ვარ.
დორექტორი- ლაპარაკს ჯობია იმუშაოთ.
ჯეიმსი-ლუსი?- მოდის და მეხუტება. ზუსტად ისეთი სუნამო ასხია როგორიც ნამჯუნს ესხა ხოლმე.
ლუსი- ნამჯუნ?
ჯეიმსი- ნამჯუნი? ეგ ვინაა?
ლუსი-*სწრაფად გონს მოვეგე*- არავინ.- მოკლედ მოვუჭერი.
ლუკასი- შენი შეყვარებულია?
ლუსი- ა..არა.
კარლოსი- აბა ვინაა?
ლუსი- ის... ის...
სოფია- თავი დაანებეთ და თქვენს საქმეს მიხედეთ. წამოდი...

სამზარეულოში შევდივართ.

სოფია- კარგად ხარ.
ლუსი- კი. მადლობა.
სოფია- არაფერია.

დამღლელი სამუშაო იყო. ყველაფერს მოვრჩით და გადავწყვიტეთ ლუდი დაგველია.

ბიჭები ბერ სასაცილო ამბებს ყვებოდნენ , მაგრამ მე არც-ერთი არ ამინტერესებდა. ახლა მხოლოდ ნამჯუნზე ვფიქრობდი.

ლუსი- ცოტა ხნით გავალ.

ვერანდაზე გავდივარ , არემარეს ვუყურებ და თვალებიდან ცრემლები მომდის. მაინც ვერ ვხვდები რატომ მენარება ასე ძალიან.

ჯეიმსი- კარგად ხარ?
ლუსი- კი- და თველაბიდან ცრემლებს ვიწმენდ.
ჯეიმსი- შენ რა ტირი?
ლუსი- არა.
ჯეიმსი- ტყუილი არ გამოგდის. ლუსი მართლა კარად ხარ?
ლუსი- მე... არა.
ჯეიმსი- იმ ბიჭის გამო?
ლუსი- ხო.

ხელს მკოდებს და მიხუტებს. თავი ასე კარგად ჯერ არ მოგრძვნია.

ჯეიმსი- ყველაფერი კარგად იქმება. რამე დაგიშავა?
ლუსი- არ მინდა ამაზე ლაპარაკი
ჯეიმსი- კარგი. არ იტირო.

ყვენაირად ცდილობდა ჩემს დამშვიდებას.  ბოლოს მასზე დამეძინა.

კარლოსი- ერთი ამათ შეხედეთ.
სოფია- ძალიან საყვარები არიან.

მესმოდა ხმები რაზეც ორივეს გაგვეღვიძა.

ჯეიმსი- ააა თავი დაგვანებეთ.
ლუკასი- სკამზე ძილი რამე ახალია?
ჯეიმსი- მოშორდი.

სოფია- უი მართლა დღეს დილით დირექტირმა მითხრა რომ რადგანაც უკვე ზაგხულია 1 კვირიან შვებუებას მოგვცდმდა.
ლუკასი- ვაა რა მაგარია.
კარლოსი- სად წავიდეთ.
სოფია- კალოფორნია, ლოს ანჯელესი.
ჯეიმსი- კარგი იდეაა. წავიდეთ.

სახლში მოვედი. ძალიან დაღლილი ვარ, დასვენება მართლა არ მაწყენდა და გადავწყვიტეთ შაბათს წავსულიყავით.