Bts Smut Book | Greek ffs

Η Βασίλισσα των Βαμπιρ (Κιμ Ταεχιανγκ)

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: αναφορές σε δολοφονία, αυτοκτονία, αίμα, ακατάλληλη γλώσσα, 8.300+ λέξεις, παλιά ιστορία από σημειώσεις μου, δεν ξρ ποτέ θα ανεβάσω το 2ο μέρος

Καλή ανάγνωση!!

Φορούσες μαύρα, τα μάτια σου είναι κόκκινα και τα δάκρυα σου έχουν στεγνώσει στις άκρες των ματιών σου. Οι τραγικές σκηνές που πήραν μέρος χθες βράδυ δεν μπορούσαν να αφήσουν το μυαλό σου ήσυχο. Οι γονείς σου και τα μικρότερα αδέρφια σου δολοφονήθηκαν μπροστά σου. Όλα ξεκίνησαν στην κουζίνα, όταν έκοψες κατά λάθος το δάχτυλο σου. Την επόμενη ώρα, 2 αστυνομικοί βαμπιρ εμφανιστηκαν στην πόρτα του σπιτιού του. Το μονο που θυμάσαι από αυτή τη στιγμή και μετά είναι να σκοτώνουν την οικογένεια σου και να σε τραβάνε από τα μαλλιά έξω από το σπίτι σου.

"Ο βασιλιάς θα έρθει σε λίγο. Μήπως θα θέλατε να σας φέρω κάτι να φάτε;" σε ενημέρωσε η καμαριέρα που σε βοήθησε όταν σε έφεραν στο παλάτι. Ουρλιαζες, έκλαιγες και κλωτσουσες αυτους τους άντρες μέχρι που σε πέταξαν σε ένα κελί.
Αυτή η καμαριέρα σε έβγαλε έξω, μετά από διαταγή του Βασιλιά των βαμπιρ.

Σε ρώτησε τι ήθελες να σου δώσει και το μόνο που απάντησες ήταν "Κάτι μαύρο.. θέλω να φορέσω μαύρα." Το είπες και έγινε. Σου έφερε ένα απλό μαύρο φόρεμα, τίποτα το ιδιαίτερο. Είχε λεπτές τιράντες και ήταν μακρύ, μέχρι τους αστραγάλους σου. Δεν ήταν στενό, ακριβώς το αντίθετο. Όμως καθόταν ωραία πάνω στη σιλουέτα σου.

Καθόσουν στον καναπέ, κοντά στο τζάκι, ενώ κοιτούσες με ένα κενό βλέμμα τις ακριβές και αρχαίες διακοσμήσεις γύρω σου. Οι πόρτες ανοίξαν, αλλά εσύ δεν κοίταξες. Ήσουν χαμένη μέσα στο πένθος σου για να καταλάβεις τι γινόταν γύρω σου.

"Τι γυρεύεις εσύ εδώ, λουλούδι μου;" ρώτησε κάποιος, αλλά εσύ ούτε που γύρισες το κεφάλι σου για να τον αντικρίσεις. Δεν ήταν μόνο ένας, ήταν περισσότεροι.. Ήταν ψηλοί, όλοι στέκονταν σαν τους πύργους πάνω από το κεφάλι σου και βαμπιρ φυσικά. Όλα αρσενικά, κρίνοντας από τις στάσεις των σωμάτων τους.

"Δεν έχει γλώσσα;" απάντησε κάποιος άλλος, περισσότερο ανυπόμονος και αγενής σε σχέση με τον προηγούμενο. Τότε άρχισες να μετράς τις σκιές τους. 1.. 2... 5.

"Είμαι εδώ για να δικασω έναν εγκληματία, όχι ένα παθητικό μίζερο πλάσμα που δεν ξέρει να απαντάει σε ερωτήσεις—" Είπε ο ίδιος ξανά.

" Τζιν, σου φαίνεται για εγκληματίας;" Είπε μια νέα φωνή, πιο γλυκιά σε σχέση με τις άλλες.