◄[Ⓧ]► X-WATT 2: Dağılış® | #f-action (✓)

⊗ [X-WATT: 2] - BÖLÜM 87 ⊗

[GIRIŞ]

Taehyung elindeki Karanlık Kitabı'nı kapatıp gözlüğünü başına takarak sınıfa girdi ve kapıyı arkasından kapatıp soldan en ön sırasına yerleşti. Sırasının kenarına astığı çantasından ders kitabını çıkarırken kendisine seslenen gölge öğrenciye çevirdi başını. "Efendim?"

"Dışarısı fazla güneşli, pencereyi açar mısın acaba?" Kısa kahküllü saçlarına bağladığı bandanası kazak ve pileli eteğine oldukça uyum sağlamış genç kızın isteğine baş onayı veren Taehyung, yerinden kalktı ve havalandırılması için açılmış pencereleri kapattı.

"Teşekkürler."

"Chane (Şeyn), kazağını çıkarabilirsin. Sınıf da sıcak en az dışarısı gibi." Dedi uzun ve dalgalı hardal sarısı saçları omuzlarına düşen ceket giymiş bir genç adam. Taehyung kurduğu cümlelerden bazılarının diziliminin yanlış olduğunu fark etti.

"Haklı ama değilsin, bu yüzden boş konuşmayı kes Philipe (Filip). Kazağını çıkarırsa çıplak kalır, bilmiyor muydun?" Diyerek yanıtladı bir başka öğrenci. Arka sıralardan Harea'ydı, giydiği kumaş pantolon ile buz mavisi bluzu yakışmıştı kahküllü uzun siyah saçlarına. Ancak anlaşılan oydu ki cümle garipliliği sadece Philipe'te yoktu. Sınıfın çoğu öyleydi, hepsi gölge öğrenciydi.

"Bay Seigen ne zaman geliyor?" Örnek olarak geçmiş zaman kullanmak yerine şimdiki zaman ifadeleri kullanılıyordu cümlede ve bu da sanki o an oluyormuş gibiydi.

"Seigen'in gelmesine var kala söylerler. Boşver, dışarı bak sen." Dedi yanında oturan saçlarının bir kısmını kazıtmış koyu mor saçlı hafif kilolu pantolon ve kazak giymiş genç kız. Taehyung onların seslerini duyabildiği için gölgelerini de görebiliyordu güneş ışıkları geldiği vakit. Karanlıkta görülmesi epey zor olduğu için bir tek güneş olduğunda kendilerini fark edebiliyordu.

Ve hepsi kendisiyle yaşıt da değildi. Normalde çoğu sınıfta herkes birbiriyle yaşıtken Gölge sınıfında az kişi vardı birbiriyle yaşıt olan. Güçleri hafife alınmayacak derecede olduğundan tek bir sınıfa konmuşlardı yaş farkı önemsenmeden.

Taehyung sırasına yerleştiğinde yanına bir kızın oturduğunu ve kendisine dönük olduğunu gördü zemine düşen yansımasından.

"Eeeh, beni duydun mu?" Diye sordu ince tondaki sesiyle utangaç bir şekilde. Taehyung başını salladı. "Seni şu anda duyabiliyorum."

"Eeeh, peki. Ben geçen ders verdiği ödevi anlamadım. Anlatacak mıydın?"

Taehyung şaşırdı. "Ne? Ödev mi vardı?" Aniden telaşa düşerek sınıfa döndü. "Hey, ödev mi vardı!?"

Hepsi kendisine dönerek sessizleştiklerinde Taehyung yerine oturdu. "Pekala, yardım için çok sağ olun cidden."

Yanında oturan kız ilk önce şaşırdı ardından güldü. "Ama ödev tek bizeydi, sen bir insansın. Yaşıyorsun."

"Aaa," Taehyung hatırlayınca başını salladı. "Doğru, doğru."

"Birkaç sayfa yazı yazın demişti, ne yazılacak?"