Annem meme kanseriydi. Kurtulma şansı pekte mümkün değildi aslında kurtulabilirdi ama artık dayanıcak gücüm kalmamıştı. Belki de bu yüzden kurtulmayı tercih etmişti. Canı o kadar çok yanıyordu ki aynı acıyı vücudumda, kalbimde hissediyordum. Annemi güçsüz gördüğümde mahvoluyordum. Annemi seviyordum. Hemde her şeyden çok. Ama artık annem yok. Sanırım alışsam iyi olur. Annem vefat ettiğinden beri babam üzerime titriyordu. Bir dediğimi, iki etmiyordu. Ve çok sık boğaz ediyordu. Arkadaşlarıma, özel hayatıma, okuluma, derseneye kısacası her şeye. Bu bazen beni endişelendiriyordu. Babamı da kaybetmek istemiyordum. Annemin acısı tazeyken, babamı kaybetmeyi göze alamazdım.
O gün gene yatakta uzanırken babam odama girdi.
"İyi misin tatlım? Bir şeye ihtiyacın var mı?
"Hayır babacığım, tek istediğim biraz yanlızlık o kadar."
"Tamam yanlız kalırsın ama bir şey diyeceğim, sadece aklında bulunsun."
"Söyle babacığım?"
"Hani şu dersanede gördüğüm arkadaşın?" Duru mudur nedir? Gözüm hiç tutmadı onu."
"Off baba!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OF BABA!
HumorBir kız düşünün annesi ölmüş, sadece babasıyla yaşayan.. Ve bu kıza her dakika, her saniye karışan bir baba.. Buse'nin annesi vefat ettikten sonra, babası sürekli Busenin üzerine titriyor, bir dediğini iki etmiyordu, bunların hepsi iyi hoşta her şey...
