Kendimi,karanlık ve boş bir odaya hapsettim,içerisi soğuktu.Aldığım nefes boğazlarımı yakıyordu.Karanlığın etkisiyle göz bebeklerim büyümüştü.İçeriden babam için okunan duaları duymamak için kulaklarımı var gücümle kapatmıştım.Yaslandığım duvar nem yüzünden aşınmış ve rutubetlenmişti.Kafamı dizlerime koyarak ağlamaya başladım.
-Erkekler ağlamazmış-
Ağlayan insan küçük değildir,herkezden daha güçlüdür hayat'ın attığı kazıkların acısını ağlayarak çıkarırlar.
Kulağımda hissettiğim nefes ile irkildim.Yanımda bilmediğim bir cisim,canlı vardı.Korkmuştum,ellerimi yüzüme kapatıp ayağa kalktım,arkamda biri vardı,kokusunu bildiğim birisi.Babam.
Hızlıca odadan çıktım.Kendimi bahçeye attım.Kanını taşıdığım adam,babam ölmüştü.Bir oğul için en zor şey bu olsa gerek.Sevmediğin biri için ağlamak...
Benim gözyaşlarımla beraber bulutlarda ağlıyordu.Sokak bomboştu,sanki her şey babam için yas tutuyordu.Yağmur suları bedenime değdikçe acılarımda süzülüyordu.Bir süreliğine.
Eve geldiğimde kimse kalmamıştı.Gece'nin yarısı eve gelmiştim.Sırılsıklam,üşümüş,ağlamaktan canı çıkmış bir şekilde.Annem eski kumaşı yırtılmış koltukta oturmuş,tavana bakarak ordan oraya sallanıyordu.Herkez kafayı yemişti.Ben de.
Sıra geldi güçlü durmaya,hiçbir şey olmamış gibi davranmaya,yine kötü olsakta iyiyim demeye.
*DEVAM EDECEK*
BÖLÜMLERİM KISA OLUYOR BİLİYORUM AMA ZAMANIM OLMUYOR YAZMAYA HEM TEOG DERDİ VAR HEMDE BAZI PROBLEMLER :/ ONUN İÇİN YAZAMIYORUM AFFEDİN.
AYRICA İLK HİKAYEM YANLIŞLARIM İLLLAKİ OLUYOR BUNLARI BELİRTİRSENİZ SEVİNİRİM VOTELEMEYİ UNUTMAYIN.TEŞEKKÜRLER :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EROİN
Teen Fiction''Eroin'in verdiği acıyı bilir misin?.Herşeyin elinden gidişine göz yumabilir misin?''
