Prologue
They say that love gives us unexplainable happiness. The feeling of being in-love gives us butterflies in our stomach and when the time comes that this person feels the same way, it becomes magical. I remember the first night when our eyes met, my heart was pounding really fast. Since that night, my whole life change. My life will never be the same without you, but like all the love stories that we have read we really don't know the ending. To find it out we must take the risk and try because in the end it may still be you and me, but at the same time it may not. But who knows? maybe, it could be us.
CHAPTER 1:The Night We Met
Catarina's pov
"I hate hangover." inis na sabi ko nang magising ako sa sobrang sakit ng ulo ko dahil sa dami ng alak na nainom namin. Nag hilamos muna ako bago umalis sa bahay ng friend ko and yes nagising ako sa ibang bahay. Birthday kasi ng friend ko and sa sobrang kalasingan ko hindi ko na nagawa pa'ng makauwi kagabi.Pagdating ko sa bahay ay dumiretso agad ako sa kusina dahil nagugutom na talaga ako.
"Good morning, Yaya." Bati ko kay yaya na nakita kong nagluluto ng bacon and eggs.
"Ikaw talagang bata ka, san ka na naman natulog kagabi? Pasalamat ka at wala dito ang mama at papa mo." Pag-uusisa sakin ni yaya habang nilalapag nya sa lamesa yung breakfast ko.
"Yaya, naparami lang po ako ng inom kagabi kasi diba you know naman na birthday ng friend ko." Pagpapaliwanag ko sa kanya with matching puppy eyes para hindi nya ako isumbong sa parents ko. Well, never naman nya ako sinumbong.
"Naku bata ka! Pag may nangyari sayo ako ang malalagot sa Daddy mo." Nag-aalalang sabi ni Yaya.
"Yaya kaya ko po sarili ko so chill ka lang po. Promise yaya mag-iingat po ako palagi" Pagpapaliwanag ko kay yaya sabay yakap sa kanya.
"Osige na, mag asikaso ka na at may pasok ka na ngayon" Pag-papaalala sakin ni Yaya.
Umakyat na ako sa kwarto para mag ready na for school. Habang nag aayos ako ng gamit ko a notification from my messenger pop up.
"Sis kita tayo sa coffee shop near sa school natin."Mikylla texted me.
"Sure, I'm heading na." I replied back.
Sumakay na ako sa car and nagpahatid na ako kay Manong Edwin.
"Iha 'di ka na naman nakauwi kagabi noh? Ba't di mo ko tinext para nasundo kita, alalang-alala sayo ang yaya mo." Manong ask me habang nasa byahe.
"Sorry manong, grabe kasi talaga last night, it was a blast and 'di ko na talaga alam yung nangyayari. I couldn't text you kasi I was super drunk na po talaga." Pagpapaliwanag ko kay manong.
APagkatapos ng ilang minuto ay nakarating na din kami sa coffee shop na malapit sa school namin. I already told manong na not to pick me up mamaya. Pumasok na ako sa coffee shop and wala pa si Mikylla so I already pick our seats and gustong gusto ko talaga yung katabi ng window kasi I can see the people outside. I was admiring the weather today kasi super ganda hindi masyadong mainit and hindi din ganon kalamig. While I was wandering my eyes one thing caught my attention, may mga batang namamalimos and halata sa mga mukha nila na gutom na sila. Habang namamalimos sila isang babae at lalake na nasa 30's ang lumapit sa kanila, sila pala yung parents ng mga bata and may dala din silang pagkain. Na-iingit ako habang tinitignan sila kasi sama-sama silang nakain and they look so happy kahit sa munting pagkain. Since I was a child laging si yaya ang kasabay ko kumain or minsan mag-isa lang din ako.
"Sis I'm here na." pagsasalita ni Mikylla, napalalim yung iniisip ko at 'di ko napansin ma nandyan na pala sya.
"Order na tayo." I said back para di na sya mag ask kung ano yung naiisip ko.
