Okumaya başlamadan önce hikayemi seçtiğiniz için teşekkür ederim. 😊 (İlk kitabım olduğu için acemiliğim var)
Kendimi çok huzurlu hissediyordum. Çiçeklerim beni alıp götürüyordu uzaklara... gözlerimi açtığımda köyümdeydim.
Sultan: Efsun! baban seni çağırıyor, Hadi gel kahvaltını yapmış olursun .
Efsun: Tamam Sultan anne geliyorum
Kendime çeki düzen verdikten sonra babamın yanına gittim.
Adem: Kızım gel otur, seni çok sevdiğimi bilirsin tek kızımsın. Bu sene seni okula göndermeyeceğiz .
Efsun: Baba geçen sene de gitmemiştim.
Adem: Maalesef Efsun gidemezsin. Seni başka bir şehre gönderemem hem de o mendebur kadının yanına! Dizimin dibinden ayrılmanı istemiyorum .
Efsun: O benim annem olsa bile yanına gitmeyeceğimi biliyorsun baba. Başka bir şey var sen de beni her sene böyle oyalayamazsın.
Adem: Seni oraya göndermeyeceğim . Okuyacaksan burada okuyacaksın!
Hep aynısı oluyordu işte değişmeyecekti, kabullenmiştim.
Benim hayatım işte bu bu evde çürüyüp gidecektim ama size bir şey söyleyeyim mi ben bu duvarı kırarım nasıl başaracağımı göreceklerdi, ben okuyacaktım! Benim her zaman bir umudum vardı ve olacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendi Dünyam
ChickLitSevmeyi kendim öğrenmiştim.Kendi dünyamın içinde... Atamadığımız çığlıklar vardır hepimizin sevdiğiniz bir insandan ihanete uğramak mı daha acıdır yoksa annesi tarafından eziyet görerek yaşamak mı? Efsunun büyülü dünyasına hazır mısınız? Onun acılar...
