Şampiyon olmanın verdiği mutluluk ile bölüm yazmamak olmaz :)
~~~~|♡|~~~~
Baş ağrısı ile gözlerimi açtım. Gece fazla uyuyamadığım için ağrıyordu. Hızla kalktım neşem pek olmasa da yerindeydi. Banyo'ya girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Kafamı kaldırıp ayna da kendime baktım. Ya bugün kendime zarar verirsem? Ya da dostlarıma? Onlara zarar vermek beni zaten bitirir o ayrı bir konu. Daha fazla burada , banyo'da durmak istemiyordum. Hızlıca banyo'dan çıktım ve dolabın önüne geçtim. Ne giysem diye baktığım sıra da dolabın kenarında ki mavi kazak ve siyah pantolon gözüme çarptı. Gülümseyerek onları aldım ve giydim. Mavi bana çok yakışıyordu. Aynanın karşısına geçtim ve kendini inceledim.
"Ay maşallah bana ya birinin nazarı değmez inşallah."
Telefonumu yanıma almak istemediğim için kontrol ettim ve yatağın üstüne atıp odadan çıktım. Tam merdivenlere yöneleceğim sıra da sesimi duymam ile olduğum yerde kalakaldım. Yavaşça arkamı döndüm.
" aaa Sam günaydınnnn."
"Sana da günaydın Rüya. Bizi bekliyorlar galiba hadi aşağı inelim."
Önden ben indim ve koşar adım mutfağa girdim. Sam doğru düşünmüştü. Masa da oturmuş bizi bekliyorlardı. Sohbete dalmışlar sanki ciddi konuşuyorlardı.
"Günaydın dostlarr." Diyerek masada ki yerimi aldım beni gördüklerin de konutu kapattılar ve hepsi gülümseyerek 'günaydın' dedi.
"Küçük hanım bugün ayrı bir neşeli hep böyle olsa keşke ya ." Dedi Evan.
"Olacağımı umuyorum. Bugün kaçta çıkacağız bahçeye?"
Soruma Alex yanıt vereceği sıra da Isaac birden söze atladı.
"Hava soğuk gibi bugün çıkmasak mı?
Bütün herkes şaşırıp kalmıştı. Hava çok sıcaktı, Hiç soğuk değildi. Bu nerden çıkmıştı. Isaac'da bütün gözlerin ona döndüğünü görünce başını öne eğdi ve ağzına bir lokma attı.
"Alex, Isaac'a bakarak konuşmaya başladı.
"Rüya bugün hava çok güzel yemeği yedikten sonra çıkarız baya heyecanlı görünüyorsun." Dedi. Evet doğru söylüyordu, biraz fazla heyecan yapmış olabilirdim. Nedensizce utandım ve yanaklarımın kızardığını hissettim. Başımı önüme eydiğim sıra da Sam yavaşça çenemi tuttu.
"Eğme kız kafanı. Senin gülüşün gidince bütün masa ölüm sessizliğinde boğuluyor. Biz sen yokken nasıl yaşıyorduk ya."
Dediğini hafifçe gülümseyip;
"Cidden siz benden önce ne yapıyordunuz? Evde boş boş duruyor muydunuz ve ileri de ne olacak sonsuza kadar burada böyle duracak değiliz değil mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ani Dönüşüm
Ciencia FicciónARA VERİLDİ. KENDİMİ HAZIR HİSSEDİNCE YENİLEYEREK DÖNECEĞİM. Yanıma kadar gelip yüzüme doğru eğildi ve gülüp konuşmaya devam etti. "Kuzeninin ve tüm sevdiklerini de öldücereksin." Ailem. Arkadaşlarım. Hepsini o öldürmüştü. Ve öldürecekti de!.. Norma...