Ateş-i Hecr »« Chanbaek

IV. Kaza Mührü

İşte o an Baekhyun ensesinde bir acı hissetti.

Bu beyninin ona oynamış olduğu bir oyunu olmalıydı. Evet öyleydi. Kendini buna inandırmak istese de üzerindeki alfa ve ensesindeki acı, tüm bu yaşananların gerçek olduğunu gözler önüne seriyordu.

Chanyeol derin bir nefes aldı. Kendinde değildi ve altındaki omegaya baktı. Ona donmuş ve şaşkın mavileriyle bakıyordu. Bir süre sonra kendine geldi, ensesi yanıyordu. Bu lanet omega arkasından taş atmıştı ve şimdi onu mahvedecekti.

Ama sonra hatırladı. Gözleri kocaman açıldı. Taş kafasına gelmişti. Derince yutkundu. Hayır, hayır bu olamazdı. Hemen omeganın üzerinden kalktı. Dehşete düşmüş bir şekilde elleri titriyordu.

Öyle bir şey yapmamıştı değil mi, hayaldi. Düşüncelerini omeganın sesi bozdu. Ayaklanmıştı ve hâlâ yaşamış olduğu şoku o da atlatamamış görünüyordu.

“S-sen.. Sen bana ne yaptın?”

Başı dönüyordu, yaptığı şey zihnine dolunca midesi bulanmaya başladı. Karşısında ona şaşkın ve bir o kadar da sinirle bakan omegayı mühürlemişti. Ve bunu sadece bir omega kokusuna dayanamayıp kendinden geçip yapmıştı.

“Ben böyle bir şey yapmak istemem-”

“Chanyeol”

“Ah Tanrım, sonunda buldum seni.”

“Herkes seni arıyor, şu an düğünün var ve biz seni aramakla meşgulüz.”

“Hey sen iyi misin? Yüzün bembeyaz.”

Ağzını açamıyordu. Hâlâ yapmış olduğu şeyin şokunu atlatamamıştı. Düğünü.. Babası.. Peki babasına şimdi ne diyecekti?

Siyah saçlı alfa sağına baktığında orada birisi olduğunu gördü. Ağacın altına çekilmiş bir beden... Hava karanlık olmasına rağmen titrediğini ve korkmuş olduğunu görebiliyordu. Sinirlendi. Dostu Park Chanyeol şu an düğününde olmak yerine burada başkaları ile fink atıyordu.

“Bari düğün akşamı yapmasaydın bunu, cidden Chanyeol söylesene! Tanrı aşkına amacın ne senin?”

İsminin Chanyeol olduğunu karşısındaki öfkeli kişiden duyan Baekhyun daha çok şaşırmıştı. Şu an onun düğünü vardı ve o gelip kendisini mühürlemişti. Bir an karanlık olan etrafı daha da karardı. Sanki bu akşam yıldızları ona kılavuzluk etmiyordu.

Sağ elini ağaca koydu ve şu durumda ne kadar sakin olunursa o kadar sakin olmaya çalıştı. Korkuyordu hem de hiç olmadığı kadar. Sadece ailesinden ona kalan bilekliği almaya gelmişti. Ama isminin Chanyeol olduğunu öğrendiği bu hiddetli alfa onu mühürlemişti.

Karşısındakinin sessiz kalması durumuna esmer alfa daha fazla dayanamadı ve iki eliyle yakasına yapıştı.

“Şu an annen nasıl perişan haberin var mı Chanyeol? Birkaç saat sonra bağlanacağın eşin? Yemin edip başına geçeceğin sürün? Baban?..”

“...Ya baban ne durumda biliyor musun? Diğer oğlu gibi senin de düğün gecesi kaçtığını düşünüp ne durumda olduğundan haberin var mı?

“Ben-”

“Sen ne söylesene, burada önüne gelenle gönül eğlendirip arkandakileri hiç düşünmeyen sen ne?”

“Ben az önce kazayla onu mühürledim.” Gözüyle küçük bedeni işaret etti.

Duyduğu şey ile ellerini yakasından çekti. Arkadaşı neler saçmalıyordu böyle.

“N-ne saçmalıyorsun Chanyeol, ne mühürlemesi? Ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu senin?”