1.BÖLÜM
Boş ders.Her liseli gencin favori iki kelimesi bunlardır heralde.Tabi kendini herkesten farklı sanıp size saçma hareketlerde bulunan bir sınıf başkanınız yoksa bu durum daha iyi olabilir emin olun.
"Esra deli etme beni,ne demek hoca yok ama sınıftan çıkmak yasak lan?Kimin tarafındasın kızım sen öğrencisin kendine gel."diye patladım sonunda.
"Sonra cezasını siz değil ben çekiyorum ama"diye yakınmaya başladı. Hay senin cezanı.
"Neyse ne ben kantine gidiyorum"diyip Sümeyye ve Beyza'yla kantine indik.Ikiside bu sene yeni tanışmamıza rağmen çok değerliler benim için.Gerçi açık konuşmak gerekirse Melo'yla kimliğine göre konuşursak Melike'yle aynı sınıfta olabilsek başka kimseyle tanışmaya gerek duymazdım.Kim küçüklükten beri ayrılmadığı kıza başkalarını tercih edebilir ki gençler?Dalga geçenimiz çok olsada biz her zaman umursamayıp güleriz.Yani gençler,biz yine mutluyuz.Kantine inip oturduk boş bir masaya.En fazla bir 10 dakika geçmeden Melo indi kantine.Bazen bana da şans güler işte böyle.Onunda dersi boşmuş oturdu yanımızda sohbet muhabbet derken yarım saat geçmişti.Son 10 dakika falan kalmıştı.Ulan herşeyi geçtim şu kantinde de resmen zorla acıkalım da birşey alalım diye öyle bi sergiliyorlar ki şu yiyecekleri.Canım çekiyor lan.Para da yok bugün yanımda.Kaldım öyle ortada mal gibi.
"Lan Sümeyye bana çikolata alsana"
"Para mı sıçıyorum ben?"
"Allah'ın fakiri. Beyza bana çikolata alcan mı?"
"Ben sana sabah aldım ya,doymadın mı aç teneke?"
"Anladık paran yok uzatma,Melo'm sen bana kıyamazsın dimi? Hadi al bi tane çikolata kardeşine?"
"Lan sabahtan beri bi susmadın sikeyim senin çikolatanı" diyip güldü. Abi çok seviyorum bu kızı ya.Kurduğu şu ciddi cümlede bile gülüyor salak.
"Ama oldu mu şimdi Melo? Yani bana ne dersen de eyvallah ama çikolataya laf ettirmem"
"Of Akel bıkamdın mı kızım sen çikolata yemekten?"diye mırıldandı tekrar telefonundan başını kaldırmadan.
"Melike Akelden bahsediyoruz bıkmayacağı tek şey çikolata onun"diye atladı Beyza. Sen hiç susma zaten Beyza.
"Git şu çocuklardan iste alırlar sana"diyerek kantinin önündeki çocukları gösterdi Sümeyye.Bunu yapmak rezillik olsa da,kimin umrunda?
"Tamam"diyerek sandalyemi iterek kalktım kantin masasından.
"Ne diyor lan bu? Ciddi değildim ben mal saçmalama"diye tepki gösterdi Sümeyye.
"Dedin bir kere banane"diyip onlar konuşmadan çocuklara doğru yürümeye başladım.Dört kişilik olan grup bana döndüğünde hepsini inceledim yanlarına varmama birkaç saniye kala.En sağdaki bu havada kısa kollu okul tişörtüyle kaslarını sergileyen çocuğun neden bilmem ama daha az tepki vereceğini düşündüm.En kötü'Defol git'falan der bence.Bu da benim için basit bir kovuş tekniği.Saçma sapan düşüncelerimle meşgul olduğum sırada çoktan yanlarına varmıştım bile.Çocuklar bana tip tip bakmaya başladıklarında kendime gaz verdim bende.Yaparsın Akel,sen utanmazsın kızım yap gitsin.Sağdaki çocuğa döndüm şu mal mal bakan suratları daha fazla görmemek için konuştum
"Bana çikolata alsana?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
USLANMAZ
Teen FictionKendi karakterini kendisi yaratır insan. Havalı olmak için ne yapmalı? Veya dikkat çekmek için? Bunları bilmiyor olabilirim ama size en iyi tavsiyeyi verebilirim,Mutlu olabilmek için kesinlikle: Umursamayın!