"Hatırladığın hiç bişi yok mu?"
"Sadece rüya gibi bişi hatırlıyorum. Yanıma Aidan gelmişti."
Oda da bir sessizlik olmuştu. Babam konuyu değiştirmek istermişcesine konuştu.
"Bitanem istediğin bir şey olmadığına emin misin?"
"Hıhımm"
Bir süre üzerimdeki çarşafla oynadıktan sonra konuşmaya devam ettim.
"Ne zaman buradan çıkabileceğim?"
Doktorun ne zaman derse o zaman demişti babam sorumu geçiştirerek.
Neler olduğunu doğru düzgün anlayamıyordum. Evimize gitmek istiyordum.
Harry evine dönmüş ve akşama doğru odama bir doktor gelmişti.
"Nasılsın Alanis?"
"İyiyim."
"Güzel şimdi seni önce bir muayene edeceğim ardından da biraz sohbet edeceğiz sana uyar mı?"
Onaylarcasına başımı salladım.
Klasik bir muayeneden sonra karşıma bir sandalye çekip oturmuştu.
"Neler hatırlıyorsun?"
"B-ben çok bişi hatırlayamıyorum."
"Bak şimdi Alanis, hafıza kaybı ve kısa bir süre de olsa paranoya geçirdin. Paranoyayı atlattığını düşünüyorum. Aidan bize bu konuda baya yardım etmiş diyebiliriz. Ona güvendiğin gibi bana da güvenmeni istiyorum. Eğer bana inanır ve güvenirsen birlikte eski anılarını unuttuğun şeyleri yavaşça o karanlıktan, bilinmezlikten çekip alabiliriz. "
" Yani her şeyi tekrar hatırlayabilecek miyim? "
" Eğer sende istersen, evet."
" O zaman istiyorum. "
Doktor bana gülümseyerek bakmıştı.
" O zaman anlaştık! "
" Anlaştık!"
Doktorun yarın geleceğini söylediği bir diyoloğun ardından odada tek kalmıştım. Konuşmamız sırasında babamları dışarı göndermiştik çünkü.
Aidan gelmemişti. Yoğundu gerçi neden gelsin ki. Bu düşünceleri kafamdan göndermek istermişcesine kafamı salllayıp ellerime baktım.
O sırada kapım çalınmıştı.
"Gelebilirsin baba!"
İçeri Aidan'ın girmesiyle şok olmuştum. Gelmişti, benim için gelmişti.
"Hımm, babanı istiyorsan geri çıkabilirim."
"Hayır, hayır o geldi sandım."
" Peki o zaman." gülerek yanıma gelmişti. Yatağımın kenarına, bana yakın bir şekilde oturdu.
"Nasılsın bakalım."
"İyiyim ya sen?"
"Bende iyiyim, aslında biraz yorgundum ama seni görünce geçti."
Dediği şeylere karşılık utanıp başımı eğmiştim. Kesin yanaklarım kızarmıştı. Ya saçım başım dağınıksa, hiç aynaya bakmadım offf lanet olsun.
Kendi içimde bunları düşünürken elimle saçımı düzeltmeye çalıştım görmeden.
" Hey saçların güzel. "
Böyle demesinden sonra benim güya düzelttiğim kısımları geri dağıtmıştı.
"Ya Aidan bozulduu yapmaa!"
İkimizde gülüyorduk. Yaptığı şeyle gurur duyararak hafif geri çekilip beni süzdü.
"Şimdi mükemmel oldun."
"Kandırıkçı."
"Kandırıkçı mıı? Ne dedin senn!"
Beni gıdıklamaya başlamıştı. Gülmekten nefes alamayacak hale geldiğimde şükürler olsun bırakmıştı.
"Ya karnım ağrıdı gülmekten durrr!"
"Tamam, tamam durdum."
Biraz kendime geldiğimde, kendimi yukarı çekip oturdum. Gözlerimi ona çevirdiğimde çoktan beni izlediğini farkettim.
"Aidan?"
"Efendim güzelim."
"İyi ki yanımdasın. Yanımda olduğun için teşekkür ederim."
Bana cevap vermek yerine sarılmıştı. Kendimi kollarının arasında fazlasıyla güvende hissediyordum. Elimde olsa burdan asla ayrılmazdım. O aşina olduğum kokusunu içime çekerek, başımı göğsüne yasladım.
Helloo nasılsınız bakalım aşkımlarr💖. Yb geldiii. Yorumlarınızı bekliyorum. Ve size bir şey söyleyeceğim benim admin olduğum bir kitap daha var. Eğer BTS ve EXO hayranıysanız sizi o kitabımıza da beklerim. " chanbaekmarried" kullanıcı adımız. Yeni bir kitaba başladık bir süre önce. Cinayet ve vahşet seviyorsanız oraya koşunn. Kendinize iyi bakın, sağlıklı kalın sonraki bölümde görüşmek üzereee♥️😻😌💖✌🏻