გახდები ისევ ჩემი? (დასრულებული)

თავი 17

ჯოჰოს pov:

ჯინი- ნამჯუნი არავის გინახიათ?
ჯიჰო- არა.
ჯინი- სად წავიდა.
შუგა- ხომ იცი არა როგორია? მოვა.
ჯინი- მართალი ხარ. სასტუმროში წავიდეთ. ჰანა წავედით.

დავიშალეთ. სასტუმროში წამოვედით.

ჩემს ოთახში შევედი. ტანსაცმელი ავიღე და სააბაზანოში შევედი. დუშის ქვეშ  დავდექი. დამღლელი დღის შემდეგ შხაპის მიღება მესიამოვნა. პისახოცი ტანზე შემოვიხვიე და გამოვედი.

ჯიჰო- ააააა. შენ აქ რა გინდა?- ვეუბნები კედელზე აკრულ შუგას.- როგორ შემოხვედი?
შუგა- ამას რა მშიშვნელობა აქ. მთვარი ისაა ა რისთვისაც მოვედი.
ჯიჰო- რა?

ჩემსკენ სიარულს იწყებს.
ჯიჰო- ახლოს არ მოხვიდე- მაგრამ უკვე თქმა გვიანი იყო კედელზე ვიყავი აკრული. ნელა იხრება და ტუჩებს აერთებს.  ნელა და ვნებიანად მკოცნის.  ხელებს წელზე მხვევს და ახლოს მივყავარ. ვგრძნობ როგორ მიხურს ლოყები. ნელ-ნელა ყელს ჩაუყვა. სველ კოცნებს მიტოვებდა. პირსახოცს ხელს კიდებს უკვე უნდა მომხსნას და კარებზე კაკუნია. მესმის შუგას ჩუმი შეგინება. რაზეც მეღიმება. ხალათს ვიცმევ და კარებს ვაღებ.

ჯინი- შუგა სადაა? ვერსად ვიპოვე.
ჯიჰო- აქაა
ჯინი- უთხარი გამოვიდეს.
ჯიჰო- შუგა გეძახიან.
შუგა- ხო მესმის.

აააჰ ჯანდაბა ეს რა იყო. ჯინს რომ არ დაეკაკუნებინა მკლავებში ჩავადნებოდი. ააააა ლოყები მიხურსსს.

ჰანას pov:

უკვე ერთი საათია ბავშვი ტირის. ვერაფრით ვაჩერებ. აეც საჭმელს ჭამს. არ ვიცი რა ვქნა.

ჯინი- რატო ტირის?
ჰანა- არ ვიცი.
ჯინი- რამე ხომ არ ტკივა?
ჰანა- არა მგონია.
ჯინი- მომიყვანე.
ჰანა- გაჩუმდა.
ჯინი- გაჩუმდა.
ჰანა- როგორც ჩანს შენთან უნდოდა.
ჯინი- ჩუუ იძინებს.

ბავშვმა დაიძინა. გასვლას ვაპირებდი, მაგრამ ჯინმა გამაჩერა.

ჯინი- სად მიდიხარ?
ჰანა- გარეთ.

ხელი ძლიერად მკრა და საწოლზე დამაგდრო.

ჰანა- რას აკეთებ.
ჯინი- ჩუმად ბავშვი გაიღვიძებს.

ჩემს ზევიდან ექცევა და მკოცნის.

ჰანა- გამიშვი.
ჯინი- გაჩუმდი.

ისევ კოცნას აგრძელებს. სწრაფად  ყელზე  გადადის. ხელს მაიკის ქვეშ მიყოფს და მხდის. შემდეგ თვითონაც იხდის.....( დანარჩენი მიხვდით😁)

ნამჯუნის pov:

ლუსის სიტყვებმა საშინლად იმოქმედა ჩემზე. ვერ დავადანაშაულებ , რადგან ამჯერადაც მე ვუღალატე. ახლა ნამდვილად არ მაქ უფლება ვიცოდე ვის ხვდება ან ვის აკოცებს.

ლუსი- ვინც მაწუხებს ეს შენ ხარ.

ეს სიტყვები გონებიდან არ ამომდის.
ლუსი მართალია, ჩემს გარეშე უკეთესად იქნება.  მე ვარ ის ვინხ ზედმეტია მის ცხოვრებაში. ამიტომაც იმ დღეს სასტუმროში არ მივსულვარ. კორეის ბილეთები ვიყედე და წამოვედი. ადრე 3 წლის წინ, ტყეში წავედით. იქ მიტოვებული სახლი იყო. ჩვენც შევედით. მეორე დღეს კი საშენი მასალები წამოვიღეთ და უკეთესი გავხადეთ. დიდი ხანია აქ არ ვყოფილვარ. არფერი შეცვილა.  ჩვენი საბოლოო ჩხუბი აქ იყო. ყველაფერი ამ ადგილას დაიწყო და ამ ადგილას დამთავრდა. ამ ადგილას ძალიან მარტო სული ვარ......