#33- Panik

234 7 0
                                    



Herkese merhaba!
Yeni bölümle karşınızdayım.Size öncelikle hatırlatmak istediğim bir konu var.Oylar ve yorumlar...Bu konu moralimi düşürmeye başladı.Okuyan herkesten oy vermesini bekliyorum.Lütfen desteklerini eksik etmeyin ki bende yeni bölümleri hevesle atabileyim.Ayrıca yeni bir kurgu üzerinde çalıştığımı da duyurmak isterim.
Keyifli okumalar dilerim.🍃🍃

🌸🌸🌸🌸🌸

Feriha kafasını biraz çevirmesiyle içeriye giren kadının hemen arkasında durduğunu gördü. Elindeki peçeteyi önünde duran çöp kovasına attıktan sonra tamamen arkasına dönmek istedi.Ama kadın orada sanki Feriha yokmuş gibi duruyordu.

"Affedersiniz," dedi geçmek  için isteyerek.Ama kadından bir tepki gelmedi.Maskenin ardından gözlerini dikmiş ona bakıyordu.Feriha sinirlenmeye başladı ve kadına çarparak geçmeye çalıştı.Ama kadın buna izin vermedi.

Kadın Feriha'nın kolundan sıkarak tuttu.Feriha bu tepkisine bir anlam veremiyordu.Kadın diğer eliyle yüzündeki maskesini indirdi. Feriha'nın tüm bedenini, şok etkisi sardı.

Karşısında dikilen kadın Özgür'dü.

"Sen,"dedi Feriha şaşkınlıkla.

"Seninle kapanmayan bir defterimiz var Feriha,"dedi Özgür donuk bir sesle.

Feriha kaçmak istedi ama Özgür onu köşeye sıkıştırmıştı. Bağırmak istedi Özgür eliyle ağzını kapatarak buna engel olmaya çalıştı.

Feriha'nın kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.Panik dalgası vücudunun her yerini sarmıştı.Özgür ise ona intikam dolu bakışlarla bakıyordu.

🌸🌸🌸🌸🌸

Tüm bu süreç boyunca neden içeriye başka biri girmemişti. Neden biri gelipte onu buradan kurtarmamıştı.Partide onun yokluğu fark edilmiş miydi? Buraya geldiğini sadece Handeye söylemişti, hatırladığı kadarıyla. Onun da çoktan meraklanmış olması gerekmez miydi?

Feriha çırpınıp durdukça Özgür elini ağzına daha çok bastırıyor ve nefes almasını zorlaştırıyordu.

"Öyle hemen kaçmak yok.Bu işi bitirmeden olmaz," dedi Özgür.

Ama Feriha bir şey diyemiyordu.Elinden debelenmekten başka bir şey gelmiyordu.

Özgür elini çektiğinde Feriha derin bir nefes aldı.

"Benden ne istiyorsun?"dedi güçlükle ve başka bir şey diyemeden Özgür tekrar elini ağzına bastırdı.Bu sefer elinde o arada, Feriha'nın da alırken fark ettiği, lavabo kenarından aldığı  bıçak duruyordu.

"Teknik olarak bunun cevabını biliyor olman gerekir ama madem sordun söyleyeyim.Sen benim için kocaman bir engelsin.Ve ben yoluma çıkan engellerden hiç hoşlanmam.Bu yüzden üzgünüm ama engeli kaldırmam gerekiyor."

Feriha son bir kez bütün gücüyle debelendi.Özgür bir an için bir adım geri gittiyse de ellerini Feriha'nın üzerinden çekmedi ve çabucak toparladı.

Feriha'nın kafasının içinde tek bir şey vardı. NEDEN HALA İÇERİYE KİMSE GİRMİYORDU?

🌸🌸🌸🌸🌸

O sırada Hande Feriha'nın uzun süre gelmemesinden şüphelenmiş ve etrafta Feriha'yı aramaya koyulmuştu.Belki de kalabalığın içinde onu bulamamıştı.Kendini bu konuda ikna etmişti.Biraz sonra kalabalığın içerisinde Emir'e denk geldi.
"Emir Feriha yok."
"Nasıl yok?Seninle değil miydi?"
"Evet ama tuvalete gitmişti.Hala dönmedi."
"Sakin ol,kalabalık yüzündendir.Aradın mı?"
"Evet ama açmadı.Mesaj attım,dönmedi.Ben gidip bakacağım,"dedi Hande ve hızlı adımlarla klübün çıkışına doğru yürüdü.
🌸🌸🌸🌸
Feriha güçlükle nefes almaya çalışırken Özgür bütün gücüyle bedeninin üzerinde baskı kuruyordu.

Her Şeye RağmenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin