გახდები ისევ ჩემი? (დასრულებული)

დასასრული

ლუსის pov:

გუშინ მთელი ღამე არ მეძინა. ვერც მე ვიჯერებ. ესეთი სიტყვები რატო ვუთხარი. სულელი ვარ სულელი. ეხლა რა ვქნა? ასე ძალიან რატო მიყვარს? რა გავაკეთო? ამ სიტყვების მერე მაპატიებს? ააააჰ, თავში სრული ქაოსი მაქვს.

*კაკუნი*

ლუსი- ვინაა?
ჯინი- ჯინი ვარ.
ლუსი- ღიაა შემოდი.
ჯინი- ნამჯუნი ხომ არ გინახავს? ვიცი, რომ ბოლოს შენ ნახე.
ლუსი- არ ვიცი სადაა. რა არის?
ჯინი- ორი დღეა არ გამოჩენილა და არც არაფრი ვიცით. სადაა ან როგორაა.
ლუსი- რაა?
ჯინი- ხო.
ლუსი- აააააააააა! ჯანდაბა.
ჯინი- რა ხდება. იცი რამე? იმ დღეს რა მოხდა.
ლუსი- ჩემი ბრალია. არაფერი არ ვიცი. იმ დღეს ვუთხარი, რომ ჩემი ცხოვრებიდნ წასულიყო და ისიც რომ მისი დანახვა არ მინდოდა.
ჯინი- და ისიც წავიდა.

* ტელეფონი რეკავს*
ჯინი- გისმენთ. მენეჯერო პაკ.
მენეჯერი- ნამჯუნს რა სჭირს? რაც ჩამოვიდა ნორმალურად არ დაგვლაპარაკებია.
ჯინი- რაა? მანდაა?
მენეჯერი- ხო . კორეაში დაბრუნდა.
ჯინი- კარგი, მოვდივარ.

* კავშირის დასასრული*

ლუსი- რა ხდება?
ჯინი- კორეაში დაბრუნდა.
ჯეიმსი- ლუსიი?..... გამარჯობა.
ჯინი- გამარჯობა.
ჯეიმსი- იცი...
ლუსი- გაჩუმდი... ჯინ გააგრძელე.
ჯინი- ჩვენც დავბრუნდებით.
ლუსი- მეც მოვდივარ.
ჯეიმსი- სად მიდხარ?
ლუსი- კორეაში.
ჯეიმსი- რატო?
ლუსი- ასეა საჭორო.
ჯეიმსი- მივხვდი. იმ ტიპის გამო. კარგი რა ლუსი, მისი ღირსი არ ხარ.
ლუსი-  გაჩუმდი.. ჯინ წავიდეთ.

სანამ წავიდოდით . ჯინმა ყველას დაურეკა და რომ ჰოლში ჩამოსულიყვნენ. ტაქსი გამოვიძახეთ და აეროპორტში წავედით.

24 საათის შემდეგ.

ჯინი- ეხლა ყველანი დავიშალოთ სა ხვალ დილით სტუდიაში შევხვდეთ.

დილით.

ავდექი და სწარაფად მოვემზადე. სტუდიაში წავედი.

ჯინი-  ნამჯინი სადაა?
მენეჯერი- არ ვიცი. შენ რომ გელაპარაკე იმის მერე არ მინახავს და არც ტელეფონს პასუხობს.
ჯინი- სად შეიძლაბა წასულიყო? როგორ  ფოქრობთ?
ჰობი- წარმოდგენა არ მაქვს.
ჯონქუქი- იქნებ ბარშია?
თეჰიონი- ან მის საყვარელ კაფეში.
მენეჯერი- არამგონია მანდ წასულიყო.
ჯინი- მანდ არ წავიდოდა.
შუგა- ნამჯუნის ადგილას თქვენ სად წახვუდოდით.
ჯიმინი- ბარში.
ჰობი- კლუბში.
ლუსი- ვიცი- წამოვიყვურე უცებ.
შუგა- რა იცი?
ლუსი- ვიცი სადაცააა. მივდივარ.
შუგა- მოიცადე,ჩვენც წამოვალთ.
ლუსი- არაა. აქ დარჩით.

სტუდიიდაან სწრაფად გამოვიქეცი. ტაქსი გავაჩერე და წავედი. იმედია იქაა. ბილიკს მივუყვები და ტყის სიღრმეში შევდივარ.
ლუსი- ნამჯუუნ! ნამჯუუნ!. - ბოლოს ვიპოვე- ნამჯუნ.
ნამჯუნი- როგორ მიპოვე.
ლუსი- ვიფიქრე აქ იქნებოდი.
ნამჯუნი- წადი.
ლუსი- არა. - ვეუბნები , მივდივარ და ვკოცნი.
ნამჯუნი- ეს რატო გააკეთე?
ლუსი- მინდოდა. ...... მაპატიე.
ნამჯუნი- რა.
ლუსი- იმ დღეს.. ის სიყვები არ უნდა მეთქვა.
ნამჯუნი- არაუშავს. შენი ბრალი არაა.
ლუსი- ჩემი ბრალია. ბოდიში. არ წახვიდე ჩემი ცხოვრებიდან. ... რატო მიყურებ გაკვირვებული. ისევ მიყვარხარ ნამჯუნ. ..... ჰეი, ამოიღე ხმა.
ნამჯუნი- მართლაა?
ლუსი- ხო.
ნამჯუნი- მ..მეც მიყვარხარ. გპირდები აღარასდროს გატკენ გულს.

ერთმანეთს ვეხვევით. ხელებს ძლიერად მიჭერს.
ნამჯუნი- მიყვარხარ.
ლუსი- მეც მიყვარხარ.