Hoodie'nin ağzından...
Bugün sevgililer günüydü. Ve benim sevgilim yoktu. Bende bu yüzden Masky ile takılıyordum. Sevgilisi olmayan biri sevgililer gününde ne yapabilirdi ki?!? Masky'e dönüp;
-Masky,ne yapalım?
-Sevgili bulsak...
-Sevgili nasıl bulunur ki?
-Bilmiyorum.
-O zaman... Çok sıkıldım ya.
-Aynen. Bi kafede kahve içelim.
-Olur.Dedim.
En yakın kafeye yürümeye başlamıştık. Kafeye geldiğimizde boş bir masa bulamadık o yüzden kahveleri alıp yürüyüşe çıktık;
-Masky?
-Evet?
-Bizim artık bir sevgiliye ihtiyacımız var!
-Ya bişey sorcam. Ne oldu sana ya? Eskiden hiç konuşmazdın şimdi benden bile fazla konuşuyorsun ha!
-E ne olmuş konuşamaz miyim?
-Konuşma demiyorum. Ne oldu da konuşma isteği geldi diyorum.
-Bilmem. Neyse önemli olan bu değil. Önemli olan...
-Ne?
-Bir Creepypasta üyesiyle mi çıksak?
-Kim varki sevgilisi olmayan?
-Sa-
-Saçmalama senin yaşında olan birisinden bahsediyorum!
-Yok.T.T
-O zaman?
-Birini cp üyesi yapalım olmaz mi?
-Hm... Belki olur. Dedi Masky.
Ve bunun üzerine gezinmeye devam ettik. İyide cp üyesi olmak isteyen birini nereden bulabilirdik ki? Ben bunları düşünürken etrafimizi fangirller sardı.Bende acaba onlardan birisini mi cp üyesi yapsak diye düşündüm. Yok ya olmaz dedim. Fangirllerden kurtulduktan sonra hırsızların saldırısına uğramış bir kız gördüm;
-Masky baksana şu kıza yardım edelim. Dinlenmesi içinde bizim evde kalsın belki üyemiz olur.
-Tamam. Dedi. Ve kızın peşinden gittik.
Aslında amacım tabii kide o kızı hemen cp üyesi yapıp çıkma teklif etmek değildi. İlk önce ona yardım edicektim. Son zamanlarda insanlara ne kadar yardım ettiğimi fark ettim. Bir katil neden insanlara yardım etsin ki? Sonrada neyse diye düşünüp kızın yanına yürümeye devam ettim;
-Hey beyler! Bırakın ne yapıyorsunuz yakışıyor mu? Kız:
-Birde bunlar mı çıktı başıma?
-Hey benim amacım yardım etmek!
-Nasıl sen mi?
Ahh bu kız çok mu küstah ne? Neyse bıçağımı kavradım. Demek bu işi zor yoldan halledicektik ha? Peki benim için sorun değil. Masky'ye kızı eve götürmesini söyledim. Onlar gözden kaybolunca;
-Bakın bayanlara insan gibi davranılır tamam mı?
-Ya biz senden mi öğrenicez beyefendiliği?
-Peki.... Dedim ve konuşanın boğazına bıçağı dayadım. Korku dolu bir ifade ile çığlık attı. Sonrasında bıçağımı yerine koyup evin yolunu tuttum. Canım bu mutlu günde öldürmek istemiyordu.
