Things I Can't Say

Chapter 1

Abala ang lahat pagkapasok ko pa lamang sa loob ng aming classroom. Chairs are arranged in the four sides of the corner, some girls are busy putting their make-ups,  'yung iba nagbibihis pa lang 'yung iba naman nakabihis na at nakikipagkwentuhan.
"ba't hindi ka pa nakabihis?" tanong ni Jasper habang nagtatali ng sapatos.
"ano bang meron kaya nakapang 18th century clothing kayo?" takang tanong ko at umupo sa tabi niya. iniharap nito ang mukha niya sa akin at seryosong tiningnan.
"Seriously Se? i assume you didn't check your phone. sinabi ni Sir Arevalo sa gc kagabi na ngayong araw ipeperform yung project natin sa kanya, i even texted you about it" dali-dali ko namang chineck and it's true. nag peace-sign na lamang ako sa kanya bilang sorry pero ang loko inirapan lamang ako.
"libre mo 'ko after class subukan mo lang tumakas ulit may kalalagyan ka" nang-threaten pa ang ungas. that's Jasper Bonifacio for you. he's my childhood friend since kindergarten.

"Guys sir Arevalo will be here in 5 minutes" one of my classmate exclaimed.

I was about to stand but Jasper grab my arm causing me to sit again.

"saan ka pupunta? magca-cutting ka ano?" tinakpan ko ang bibig nito at pinandilatan siya ng mata.
"'bwisit ang pait ng kamay mo pwe" maarteng saad nito at dumura pa sa bintana. isa na lang talaga at mababatukan ko na siya.
"oo kaya pwede bang manahimik ka na" pabulong kong sigaw at binigyan siya ng you-know-what-to-do look. Nakuha naman niya ang ibig kong sabihin at ngising-asong nag thumbs-up. "basta huwag mong kalimutan na ilibre ako mamaya" dagdag nito.
"yeah yeah whatever" walang gana kong tugon at dali-daling umalis pero bago pa 'ko makalabas ay hinarangan ako ni Olivia; ang bida-bida naming kaklase. Without uttering a word i tried one of Roman's move called "superman punch" and apply it to her na ikinabagsak niya sa sahig at nawalan ng malay. Nagsigawan naman ang mga kaklase ko. Dahil doon kumaripas na ako ng takbo habang maingat na hawak ang namamaga kong kamao.