PROLOGUE
I love him, But he hates me Hindi ko alam kung papaanong napunta kami o ako sa setwasyon na ito, Kung dati naka-ngiti ako sa tuwing nakikita siya at makasama, kabaliktaran ngayon na halos ipagdasal kona siya sa lahat Ng Santo na sana huwag na siyang umuwi o Makita siya.
Pero imposible Ang hinihiling ko Kasi nasa iisang bubong lang kami, nasa bahay Niya ako nakatira.
Nagawa pa niyang ngumiti sakin dati Ang makipag-usap sakin ng maayos na kinikilig ako, Ni minsan Hindi niya pinaramdam sakin na Wala akong kwenta.
"Tama na!"Nagsisigaw ako sa iyak ng tumama sakin ang bakal ng sinturon saking hita, sobrang sakit.
Mahapdi.
Na hilingin mo nalang na mamatay.
Ayuko na, ayuko na ng ganitong buhay, Pero anong magagawa ko? Mahal ko parin Siya.
Bumibilis Ang paghinga ko habang Naninikip Ang dibdib ko. Araw-araw kung Naranasan iyon sakanya Lalo na kapag may nagagawa akong mali.
O may nagagawa nga ba talaga? O sadyang gusto niya lang makitang nahihirapan ako?.
He's turning to divel! At Wala akong alam kung bakit siya nagkakaganon? How is that possible?May ginawa ba akong mali? Kaylan?.
"P-Plsss.., promise Hindi n-na ako lalabas ng b-bahay, Ah!".
Dumugo Ang labi ko ng kagatin ko iyon ng tumama Ang sinturon sa may braso ko, Tangina!
Ayuko na!.
Umiiyak akong tiningala siya, Nanginginig ang katawan ko habang tinitignan niya akong Malamig, naglabasan Ang ugat Niya sa kamay at Namumula iyon nakakatakot siyang tignan, Umiigting Ang panga niya sa galit.
"You always force me to do this, Emmie". Ang Boses Niya ay kasing lamig ng yelo, Nagbabaga ang mata niyang mariin na nakatingin sakin.
Sa Oras na Hindi kona kakayanin Ang ginagawa Niya sakin ay Hindi ko na alam, Ang alam kolang ay pilit kung tinatanggap Ang parusa Niya sakin dahil Ganon ko siya ka mahal, Hindi ko siya kayang iwan pero siya na mismo Ang unti-unting pumapatay sakin.
Nanghihina Ang katawan ko at namimigat Ang talukap ng mata ko, I want to sleep.
I want to rest too.
Please.
Rinig ko Ang malakas na pagsara ng pintuan at yapak niyang papalayo.
Ng Hindi kona maramdaman Ang presensya Niya ay tumuloy Ang pagtulo ng luha ko. I love him, I love him so much to the point na ikakamatay ko na ang pagmamahal ko sakanya.
"P-Pagod na ako...Pagod na P-Pagod na ako..". I murmured it without the heavy breath.
Kahit nanghihina ay Muli kung pinalakas Ang loob kung bumangon sa pagkakasalpak sa sahig ng kwarto ko, Bumangon ako at lumapit sa may kama umupo ako roon at sandaling ipinahinga ang hita ko baka hindi ko kayaning maglakad.
Maya-maya ay tumayo ako at pumasok sa Cr, Ayukong Magalit ulit siya sakin, Ayaw Niya sa lahat Ang matulog na madungis Ang hitsura at walang bihis kaya kahit gusto ko ng pumikit ay pinpilit kung linisan Ang katawan ko kahit Nahihirapan ako, Lalo na kapag tinatamaan ng sabon Ang sugat ko.
Kitang-kita ko Ang dugo na humalo sa sabon nang banlawan ko ito.
Fresh na naman ang mga sugat ko.
Nitong mga nakaraang araw ay napansin kung bumagsak na Ang timbang ko, This isn't good for me.
May naghihintay pa sakin, Mas kaylangan Niya ako.
Naghihintay lang ako ng tamang panahon na Hindi mainit Ang ulo ng Asawa ko, Kaylangan kung sabihin sakanya iyon.
Pero paano?
I hate this.
Kapag nalaman pa niya sa ibang tao, Paniguradong paparusahan niya na naman ako.
At baka Hindi kona kayanin.
Lumabas ako ng Cr matapos maglinis at magbihis pinatuyo ko muna Ang buhok ko bago lumapit sa kama at humiga, Kahit papano ay gumaan kaunti ang pakiramdam ko.
Unti-unti na akong tinatangay ng antok ng marinig Ang sunod-sunod na mura ni blue sa labas ng kwarto ko, Napabangon ako sa kama, Nag-aalala akong baka may nangyari.
Kahit alam kung malabo iyon.
Bumaba ako sa kama at mabilis na tumungo sa may pintuan, bumagal Ang lakad ko ng papalapit na ako sa pintuan nang may marinig akong umuungol na babae.
Did I heard it wrong?
Hinawakan ko ang doorknob.
I'm curious, ano ba ginagawa niya?
Unti-unti kung binuksan ang pintuan na walang ingay, Tudo ingat ako at inawang ko lang ng kaunti ang pinto para makasalip ako.
Na sakto lang para makita ang nangyayari sa labas ng kwarto ko.
Tila binuhusan ako ng malamig na yelo sa nasaksihan.
Mula sa labas..
Umawang Ang bibig ko sa gulat.
Ang saktan Niya ako ng physical/emotional ay tanggap ko pa, pero Ang makita siyang ganito.
No! Hindi niya magagawa ito sakin! Hindi!
Panaginip lang ba ito? I hope.. I hope so.
Mariin na tumutulak ang katawan Niya sa babae habang Ang Binti Ng babae ay nakapulupot sa beywang Niya.
Tumulo ang luha ko at doon ko lang naramdaman ang pagod sa katawan ko at pamamanhid nito.
"N-Nanaginip lang ako..".
Bulong lang iyon pero sapat na para marinig nila ako.
Sabay silang Napalingon sakin mas lalo lang sumakit Ang dibdib ko ng makilala Ang babae.
Bubuka palang Ang bibig ko ng nandilim Ang paningin ko.
I past out that time, And I know naubos na ako sa mga oras na iyon, Natatakot ako na baka pag-gising ko ay wala na akong maramdaman.
......
This is my second story,Pls support po and I hope mag-vote kayo if nagustuhan niyo Naman.
I'm not professional Basta paglibangan kulang Ang pagsusulat nito.pero umaasa parin ako nama'y magbabasa nito.
Advance thanks sa magbabasa!.
I hope you enjoyed it.
