36. Bölüm

2K 67 8
                                    

Yiğit kafayı yemek üzereydi saatlerdir kamera kayıtları inceleyip nereye gitttiklerini bulmaya çalışıyorlardı. Sabah saat 9 olmuştu .Sonunda Ankara'ya gittiklerini öğrendi . Ankara'ya girişte bir otel vardı . Burada olabilirler diye düşündü . Otele doğru yol aldılar. Yiğit hızla arabadan inip otele koştu. Resepsiyondaki kadına bakıp

"Begüm Karahan burada mı?"
"Siz kimsiniz?"
"Burada mı değil mi ?" dedi Yiğit tehdit edercesine . Kadın hemen kayıtlara baktı

"Burada beyefendi"
"Tek tek mi sorayım kat numarasını ve oda numarasını söyle "
"7. Kat 102 numara"

Yiğit Barana bakıp
"Siz burada kalın " diyip asansöre yöneldi . Ne diyecekti karşısına çıkıp . Ben geldim mi , gidiyoruz mu , ne diyeceğini bilmiyordu . Doğal olacaktı . Plan yapmayacaktı.
Asansör durunca kalbi yerinden çıkacak gibi atmaya başladı . İnip hemen 102 numarayı buldu. Kapıyı çaldı . İlkinde ses gelmedi . Yiğit tekrar tıklattı. Begüm'ün of diye homurdanmalarını duydu. Sırıttı . Ve o sırada kapı açıldı . Begüm şaşkın şekilde karşındaki adama baktı .
"Burada ne işin var Yiğit ? Gurur yok mu sende istemiyorum seni bizi rahat bırak " diyip tam kapıyı çarpıyordu ki Yiğit eliyle tuttu. Ve içeri girdi kapıyı kapattı .

"Beni dinlemek sorundasın ."
"Dinleyecek bir şey yok yaptığın şey ortada ."
"Begüm yemin ederim hatırlamıyorum . Sana yemin ederim sana sevdiğimi söyledikten sonra asla Şeyda ile görüşmedim . Kavga ettiğimizde Amerika'ya gitmiştim hatırlıyor musun ? O zaman olmuş işte . Hatırlamıyorum hiç bir şey . Ama sana yemin ederim asla seni hayatıma aldıktan sonra olmadı ."

"Yiğit anlatma lütfen anlatma .Ne zaman olduğunun önemi yok Yiğit"
Yiğit Begüm'e baktı . Elini karnına koymuştu ki Begüm sinirle çekti.
"O benim de çocuğum "
"Onu doğunca sev ama karnıma asla bir daha dokunma . Başkasına değen elin bir daha bana değmesin "

"Bak Begüm .." demişti ki Dila uyandı seslere
Uykulu gözlerle baktı karşındakilere
"Anne babam delmiş " dedi sevinçle kucağına atladı Yiğit' in .
"Baba sende mi deliyorsun bizimle"
"Nereye kızım ?"
"Uzaklara "
"Bir yere gitmiyoruz kızım eve dönüyoruz "
Begüm sinirle
"Ben gelmiyorum Yiğit eğer çocukları götürürsen de davayı en kısa sürede açıp onları senden alırım  haberin olsun " dedi
"Anne neden delmiyorsun babamdan niye alacaksın dizi?"
Begüm ne diyeceğini bilmedi bir an
"Boşver kızım boşver "diyip kafasına öpücük kondurdu .
Yiğit Dila'yı öpüp
"Kızım hadi üzerini giy seni aşağı Baran abinin yanına bırakayım annenle konuşacaklarımız var ."

"Tamam baba" Begüm Dila'nın kıyafetlerini giydirdi istemeyerekte olsa . Yiğit Baran'ı arayıp odaya çağardı . Dila'yı Baran' a verdi .
"Baran aşağıda bekleyin bizi. Kızım açsa karnını doyur ."
"Tamam abi ."
Yiğit Dila'yı gönderip kapıyı kapatınca Begüm'e döndü .
"Begüm sen de geliyorsun hazırlan."
"Gelmiyorum dedim ya Yiğit ."
"Geliyorsun Begüm hanım ."
"Beni zorla yanında tutamazsın Yiğit."
"Begüm ne olursun anla beni . Yemin ederim hatırlamıyorum yemin ederim asla asla bile isteye gitmedim . Ne olur inan bana . Bebeğimizin karnında büyüyüşünü her şeyini beraber yaşayalım izin ver gidelim hadi."

"Üzgünüm Yiğit. Gelemem. Ben ... ben böyle olsun istemezdim inan. Ne hayaller kurdum ben sen biliyor musun hiç ? Şimdi yine bir şeyler oldu ve yine hayallerimin yıkılışını izliyorum." Yiğit Begüm'e yaklaştı ellerini tutmak istedi ama Begüm kendini geri çekti .
Yiğit daha fazla dayanamadı ve

"Saçma sapan şeylerden dolayı bu hayallerini yıkamayız değil mi ? " diyip Begüm'ü hızlıca kucağına aldı

"Yiğit saçmalama indir beni . İstemiyorum seninle gelmeyi . "

KUMA (BİTTİ, DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin