Nöbetçiyle geçen sessiz ve kısa yolculuk sonucunda annemin yanına geldim .. Çok korkmuş ve tedirgin mi yoksa bana mı öyle geliyor
- Anne..
-Masal , hemen buradan gitmemiz gerekiyor hadi eve gidiyoruz.
-Anne noluyo?
-Hemen dedim ,yürü..
...
-Anne birşey söylemeyecek misin ?
-Masal soru sorma sadece yürü, ahh yine basliyoruz
...
- Alabildigin kadar eşya al kendin için
- Iyi de nereye gidiyoruz artik bir sey soylemeyecek misin anne ?
- Bilmiyorum Masal bilmiyorum , soru sorma artik
Nereye gittiğimizi , neden gittiğimizi anlamıyorum ama birinden kaçtığımız belli .. " hazırsanız çıkalım artık "dedi hayatımdaki tek adam , evet hazırız ama neye "ya bizi ordada bulurlarsa vedat ?" dedi annemin yine korkmuş ve tedirgin sesi, ah! Evet iste simdi yavaş yavaş oturuyo taşlar .. Yine onlardan kaçıyoruz tıpkı büyükannem'in , büyükbabam'ın yaptığı gibi annem'in ,babamın yaptığı gibi daha önceki gibi ..'Kaçıyoruz'..
İşte yine korkutucu bir sessizlik .. Simdiye kadar hep sessizlikten korkmuşumdur zaten . Aşık olduğumda , annemin babamı aldattığında , kavgadan sonraki sessizlikte , ben sessizlikten korkarım , kimse konuşamaz çünkü.. Kimse hiçbir şeyi anlayamaz, anlatamaz..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE..
ChickLit'' Yaşamak , karanlık geceye rağmen buğulanan pencere camına güneşi çizebilmektir. Ümidini kaybetme , ben kaybetmedim... ... ... Gece yine sessiz .. Ve yine aynı rüya .. Uyumak istemiyorum... Lütfen ... ... Hayatta tek başına kalsan bir gün onunla k...
