Karşımda gördüğüm adam benim hayalimdeki gibiydi. Çok yakışıklıydı.Yeşil gözleri adeta parlıyordu,siyah saçlı, esmer tenliydi.Kalbim zaten hızlı atarken daha fazla hızlı atmaya başladı.Bir an kalp krizi geçireceğim zannettim.Elimi kalbime koyup gözlerimi kapattım.Derin derin nefesler alıp verdim.
"Sakin ol kızım sakin ol!"dedim kendi kendime.Gözlerimi geri açıp telefona baktım.Bir şey yazmam gerekir mi?Ben düşüncelere dalmışken bildirim sesini duyunca olduğum yerde sıçradım.Hemen kendime gelip telefona baktığımda Alaz mesaj atmıştı.
"Sana dediğim gibi hayalindeki gibiyim, bana artık güvenebilirsin."
Yazıyordu,doğru diyordu hem hayalimde ki gibiydi, hemde ilk bana mesaj attığında demişti. Bu da onu doğruluyordu.Şimdi ne diyecektim ki ona sana güveniyorum mu?Ama gerçekte ne hissediyordum?Gerçekte ona güvenmiyordum ne yani daha yeni tanıştığım ve sanal alemden konuştuğum kişiye mi güvenecektim? Aklım böyle diyordu ama kalbim tam tersini söylüyordu.Derin bir nefes alıp cevap yazdım.
"Sana güvenmem için daha çok zaman var Alaz, benden sana kolay kolay güvenmemi bekleme lütfen!"
Birkaç dakika sonra mesaj gelmişti.
"Peki senin dediğin gibi olsun kutup yıldızı!"
Çok anlayışlı birine benziyordu.Bakalım zaman bize ne gösterecek?Mesaj yazmayıp telefonumu kapattım.Gözlerimi yumup yattığım koltuğa dahada yayıldım.Alaz'ı düşünürken uyuya kalmıştım.
Birinin beni dürtmesiyle uyandım.Tek gözümü açıp beni dürtenin kim olduğuna baktığımda Poyraz'dı. Onunla aynı bölümdeydik, ayrı zamanda arkadaşımdı.
"Hı?"dedim
"Kızım burada uyuya kalmışsın herkes çıkıyor. Senide burada görünce uyandırıyım dedim."
Gözümü cama çevirdiğimde hava kararmıştı.Geri başımı Poyraz'a çevirdiğimde kafamı sallayıp "Anladım sağol." dedim. Koltuktan kalkıp dinlenme odasından çıkıp giyinme odasına yöneldim.Üzerimi giydikten sonrada hastaneden çıkıp otobüs durağına yöneldim. Mira'nın nöbeti olduğu için benimle gelememişti. Otobüs gelince boş yere oturdum. Kulağıma kulaklık takıp kendimi müziğe verdim.
Telefonuma bakarken aklıma birden Alaz'ın sosyal medyasına bakmak geldi. Aslında girmek istemiyordum ama merak yanım ağır bastı. İnstagrama girip isminiyle soyadını yazdım.Karşıma direk o çıktı.Hemen basıp hesaba girdim.Baya takipçisi vardı, takipçisini es geçip fotoğraflarına baktım.20 tane resmi vardı. Son attığı fotoğrafa baktım.Arabanın kaputuna yaslanmış gözlerinde gözlüklerle, siyah eşofman takmıyla hem yakışıklı hemde havalı duruyordu.Yakından bakmak için yaklaştırmaya çalışırken yanlışlıkla beğenmiştim.Kahretsin saniyesinde hemen beğeniyi çekmiş direk hesaptan çıkmıştım.Acaba görmüşümüdür.Hayır görmesin onu stalkladım diye ukalalık yapardı.Allah kahretmesin ya kızım şu merakından bir kurtulmadın! dedim kendi kendime.
'Korkma o senin tipini görmedi,senden başka bir sürü gayede var.O yüzden bence endişelenme Gayecim.'diyen iç sesime hak veriyordum.Doğru benim ismime sahip bir sürü kişi vardı.Sakin ol kızım...
Ben düşüncelere dalmışken elimdeki telefonum titredi.Baktığım da siteden mesaj vardı.Hemen girip baktım, Alaz yazmıştı
"Beni merak etmen hoşuma gitti Gaye Derin Öztürk!"
Kahretsin yakalandım.
