Reincartion,Mylani

Part 1 : His Voice

Naranasan mo na ba at naramdaman mo na kakaiba ka kumpara sa iba?

Yung normal ka sa paningin nang iba pero para sa sarili mo, hindi.

I told my friends about it but they laughed at me and said that, " Everybody has a unique personality maybe you just feel it because you're concious but don't worry you're okay..."

But even if i deny it to myself,it always find me in dark...that i need to see what's going on.

Hanggang sa hindi ko na napigilan yung sarili ko...

One night,when I was about to sleep then I hear some voice that calling my name..

"Mylani..."

I got goosebumps because of those whisper voice of a man...

"Sino ka?"

"Mahal kong Mylani..."

"Sino ka ba at nasaan ka?"

"Wala kabang naalala, ako ang iyong asawa..."

"Asawa?Baliw ka na ba,paano ako nagkaroon ng asawa e hindi naman ako kasal at saka estudyante pako.."

"Hindi mo na ba ako naalala,aking mahal..."

"Sino ka ba at paano mo nalaman ang pangalan ko?Nasaan kaba nagtatago huh? Lumabas ka na diyan kundi tatawag ako ng pulis..."

Hinanap ko siya,sa kabinet,sa ilalim ng kama ko at kung saan saan pa.. Pero wala siya..

At hindi na siya sumagot nung araw na yun kaya natulog na lang ako at iniisip na naghallucinate lang ako...

Lumipas ang ilang araw na hindi ko na siya nakakausap,pero kapag gabi ay nararamdaman kong katabi ko siya at alam kong pinagmamasdan niya ako,at kapag gigising naman ako pakiramdam ko ay yakap niya ako kaya naman kapag papasok ako ay hindi ko na maintindihan yung sarili ko.

Dahil kapag nakatingin ako sa labas ay pakiramdam ko nakatingin lang siya,I feel that we are so much connected to each other.

Pero iniiwasan ko,nawawala sa sistema ko na pakiramdam ko kasama ko siya hanggang sa nasanay na ako...

Nakakatulog na ako ng maayos,

Nakakain na ako ng tahimik,

Nakakalma na yung katawan ko pero umpisa palang yun ng aking memorya...

Hindi ko lubos maisip na,siya yung lalaking minahal ko noon.

PERO HINDI PWEDE... 

"Nakakalungkot isipin mahal ko na hindi mo na ako naalala dahil sa malagim nating trahedya,pero mabuhay man akong muli ikaw parin ang pipiliin ng nagwawala kong puso..."sabi ng isang lalaki na puro dugo ang katawan dahil sa tama ng bala 

"Carlito,huwag mo akong iiwan,kailangan kitang madala sa ospital,at huwag mong ipipikit ang iyong mata,mahal ko!Sandali nalang makakarating din ang tulong"sabi ng isang babae habang nakayap sa katawan niya ang dugong katawan ng lalaki at iyak ito ng iyak..

"Mahal kita,Mylani pero hindi ko na kaya..."

"Carlito..."

"Patawad,Mylani"