✔️3- Kur'ân-ı Kerîm / Meâl / Tefsîr Okuyoruz 📚

566.Ders Hâkka Sûresi 09-34

566. Ders :

29. Cüz, 69. Sûre, 566. Sayfa
Hâkka Sûresi
09-34. Âyet-i Kerîm'eler.

 بِسْــــــــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمـٰـنِ الرَّحِيــــــمِ

9

وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ
"Firavun, ondan öncekiler ve mü'tefikat hep o günahı işlediler."

"Mü'tefikat"tan murat, Lût kavminin altı üstüne getirilen beldeleridir. Beldelerin helâkinden murat ise, orada yaşayanların helâkidir.

10

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ
"Öyle ki Rablerinin elçisine karşı geldiler."

Her ümmet, kendi peygamberine isyan etti.

فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً
"Bunun üzerine (Allah da) onları gittikçe artan bir azap ile yakaladı."

11

إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ
"Kuşkusuz, sular kabarınca sizi gemide taşıdık."

Tufan olayında sular her tarafı istila ettiğinde, sizi Nûhun gemisinde taşıdık.

Ayette "sizi taşıdık" denilmesi, şimdiki insanların o gün gemide taşınanların sulbünde olmasındandır.

12

لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ
"Ta ki, bunu sizin için bir uyarı yapalım ve belleyici kulaklar da onu bellesin."

Ta ki mü'minleri kurtarmak ve kâfirleri suda boğmak fiilini Sani'in kudretine ve hikmetine, kahrının ve lütfunun kemâline bir ibret ve delalet yapalım ve belleyici kulaklar bunu bellesin. Yani, bunu tezekkür etsin, bunun üzerinde düşünsün ve mucibiyle amel etsin.

Ayette "belleyici kulaklar" mealindeki "üzünün vâiye" ifadesinin elif-lâmsız gelmesi, böylelerinin az olduğuna delâlet eder. Bunlar her ne kadar az da olsa, büyük bir kitlenin kurtarılmasına ve nesillerinin devamına sebebiyet verir.

13

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ
"Sûr'a bir üfürülüşle üfürüldüğünde."

Cenab-ı Hak, sûrenin başında kıyametin dehşetini etkili bir şekilde anlattı ve büyüklüğünü göstermek ve önemine tenbihte bulunmak için onu yalanlayanların akıbetini zikretti. Bu ayetle de, kıyametin açıklamasına döndü.

Ayette nazara verilen durum, âlemin harab olacağı sur'a ilk üfürülmesidir.

14

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً
"Yeryüzü ve dağlar kaldırılıp bir bir çarpılışla çarptırıldığında."

Arzın ve dağların yerlerinden kaldırılması doğrudan ilâhî kudretle olabileceği gibi, rüzgarla da olabilir. Bunun sonunda arz ve dağlar toz hâline gelir.

Veya bundan murat, arzın dümdüz olması ve üzerinde eğri veya yumru hiçbir şeyin kalmaması olabilir. Çünkü dağların bu şekilde çarpışması, düz hâle gelmeye bir sebeptir.