ZOMBİ:İNSANLIĞIN SONU

2.SEZON BÖLÜM-27- FEDAKARLIK

Kapı kırıldı ve sayısını sayamiyacağım kadar çok hastalıklı içeri yığıldı...

@@@
@@@
@@@

###
###
###

Dany ve ellerinde silahları olan birkaç kişi öne geçti ve onları püskürtmeye çalıştı.
İçerideki insanlardan gelen öksürük sesleri artmaya başladı, içerideki siyah duman hepimizi etkisi altına alıyordu.

Kapının kırılmasıyla tavanda büyük bir çatlat oluşmuştu.
Hastalıklı sayısı gitgide artıyordu ve içeride kulaklarımızı cırmalayan silah sesleri azalıyordu.

Tavandaki çatlak birbirinden ayrılarak büyük bir şiddetle hastalıklıların üzerine yıkıldı, ağır tabakadan oluşan tavan içerisine hastalıklılarla beraber bizden birkaç kişiyide altına almıştı.
Bu olay hastalıklıları yavaşlatmaya yaramıştı fakat birbirlerini eze eze geçen hastalıklılar bizi tehlike altına sokuyordu.
Sıkışmıştık ama birden bire Dany'nin karısı ve birkaç adam elinde uzun bir merdivenle arka taraftan bulunduğumuz yere geldi, bize yukarıyu işaret ettiler, yukarıda depo gibi kutuların içerisinde içkiler bulunuyordu, büyüklüğü ise 15-20 kişiyi taşıyabilecek kapasitede idi.

"Önce kadınlar ve çocuklar !"Diye bağırdı bir boğuk ses, bu Dany'idi.

İnsanlar yukarıya çıkmaya başladı biz ise biraraya toplanarak yardıma ihtiyacı olan kadınları ve çocukları yukarı çıkartmaya başladık.

Kapı önünde mücadele sürüyordu ve aşşağıda biz ile beraber 7 kişi kalmıştı.

Kapıda hastalıklılarla mücadele eden adamların sayısı birden bire azalmıştı.

Brad:"Hadi herkes yukarıya."

Biran adama baktım ve tereddüt bile etmeden yerden aldığım demir boru ile onu sıkıştıran hastalıklılardan birinin kafasına sertçe vurdum.

Parçalanan kafatasından sıçrayan sıvılar üzerime bulaşmıştı.

Gözümdeki lekeyi omzuma silerek yanda duran ve vücudu nerdeyse erimiş olan hastalıklıya bir darbe vurdum.

Ölmemişti fakat yerdeydi ve bu o adamla kaçmamız için bir fırsattı.

Hemen merdivene doğru koşmaya başladık önüme çıkan hastalıklıları etkisiz hale getirmek için zamanım yoktu, onları iterek ve omuz atarak aralarından geçtim.

Merdivene ulaştığımız sırada aşşağıda Jane,Brad,Jason ve merdivenden çıkmakta olan Billy vardı.

Kurtardığım adam solunlandıktan sonra yanıma geldi
"Saolun Bayım, hayatımı kurtardınız."dedi.

Omzuna dokundum ve yukarı çıkmasını istedim.

Brad ve Jason'un kucağında 2 küçük çocuk vardı.

Onları neler olduğunu soracak vaktim olmadığından
"Çabuk yukarı hadi."dedim.

Aşşağıda birtek ben ve Jane kalmıştık.

İstemsizce öksürüklerim başlamıştı çünkü içerideki duman bizi etkisi altına alıyordu, öncelikle Jane'in yukarı çıkmasını istedim.

Jane ahşap merdivenin ilk basamağına adım atar atmaz basamak kırıldı ve Jane'in ayağında bir kesik açtı.

Jane:"Ağhhh !".

Jane yere düşmüştü, hemen koltukaltlarından tutarak onu kaldırdım ve ayağına baktım bu sırada yukarıdan bir ses.