Hogwarts'ta bir Türk (Beklemeye Alındı)

Gerçekler- 2

Bu hikayede Mehmet'i dayısı yapmaya karar verdim.Kalp atışındaki gibi serseri tipli birisi değil ama çapkın olacak.O bizim koruyucu meleğimiz olacak.

===========================

O günün üzerinden yaklaşık bir hafta geçmişti.Tabiki ailem olacak insanlar beni okuldan kaydımı aldırmaya çalışarak Türkiye'ye geri götürmeye çalışıyordu.Dumbledore elinden geldiğince engel olsada reşit olmadığım için onların sözü geçiyordu.Ve bu yüzden veyaletim için bakanlık dava açmıştı.Sonuç ne bilmiyorum ama İpek mutlu gözüküyordu.Ona yavaş yavaş yaşadıklarımı anlatsamda en önemlilerini sona sakladım.

"Esma sence kim benim veyaletimi almıştır?"

Düşünüyormuş gibi ses çıkartıp

"Amcanlar seni sevmiyor keza halanlar da öyle.Dedenler yaşlarından dolayı alamaz.Bu durumda ya Mehmet ya Oğuz dayın alacak."

Gülümsedim

"Oğuz beni alamaz çünkü evli olduğu kişiyle bir süre sonra sorun yaşar."

Jameslar yanımıza geldi.Yanıma oturdu ve başını omzuma yasladı

"Velayet olayı halledildi mi?"

Cıkladım

"Mahkeme karar vermiş ama bana söylenmedi.Bir iki güne kalmaz haberi gelir zaten."

İpek koşarak biz e doğru gelince ayağa kalktım.Nefes nefeseydi

"Abla.. Mehmet abi geldi!"

Gülümsedim

"Nerede?"

"Buradayım prenses."

Diyip beni kucaklayınca kollarımı boynuna doladım.Etrafında döndürünce kıkırdadım.Yere indirip saçımdan öptü

"Hadi söyle!Kim aldı velayetimi?"

Yüzü üzgün ifade alınca benimde yüzümdeki gülümseme yok olmuştu.Biraz öyle baktıktan sonra güldü

"Tabiki ben aldım!Ablamın hazinesi sensin sonuçta."

James yanımıza gelince ona sarıldım.Şaşırmış olmalı ki ilk başta karşılık vermedi.Ayrıldığımızda

"James bu benim dayım Mehmet.Annemden kalan üçüncü aile ferdi.Aramızda altı yaş var bu yüzden 'Dayı' diye seslenmemden hoşlanmaz."

Mehmet elini James'a uzatıp gülümsedi

"Demek asi yeğenimin sevgilisi sensin.Ben Mehmet Yılmaz."

Tedirginlikle elini tutup gülümsedi

"Bende James Potter.Tanıştığımıza memnun oldum efendim."

Mehmet elini çekerken kıkırdadı

"Rahat ol James.Sevgilinin dayısıyım diye 'Efendim' demene gerek yok.Abi veya sadece ismimle seslen tamam mı?"

Cevap vermesine gerek kalmadan babam olacak adamla karısı yanımıza geldi.Mehmet beni arkasına alıp sinirle konuştu

"Gerginlik çıkarmaya gerek yok.Eylül'den uzak durun."

"O paçoza kalmadık!Bizim zaten kızımız var.Yürü İpek!Yanlarında kalırsan sende onlar gibi kanıbozuk olursun."

Mehmet'in arkasından çıkıp tokat attım.Yeter artık canıma tak etmişti

"Kes o sesini yoksa ben kesmesini iyi bilirim.Siktir ol git şurdan."

Mehmet beni kollarımdan tutup kendisine çekti