Ace De Luca ✔️ [tłumaczenie polskie]

SEVEN

"I belive in you."

"Wierzę w Ciebie."

---

Aria White

Mieszkam w rezydencji Ace'a prawdopodobnie od dwóch tygodni.

Ace i ja nie rozmawialiśmy od tej krótkiej chwili, którą spędziliśmy w biurze. Widziałam go na korytarzach, ale nie mówimy do siebie ani słowa. Podczas kolacji czasami spoglądamy na siebie, ale to wszystko.

Spędzam większość czasu z Emmą, kiedy ona nie jest z Leo. Ale Leo zawsze pracuje z Acem. Mia i Valentino przeważnie są w szkole, więc nie mam okazji z nimi porozmawiać. Jared i Josh rzadko przychodzą do domu, ale zawsze gdy są przywitają się ze mną.

Czasami spędzam czas z Laną i pomagam przy kolacji i innych pracach, w których potrzebuje pomocy, chociaż ona tego nie chce.

Spędziłem też trochę czasu z Aną i Alicią. Mam więcej historii rodzinnej. Opowiedzieli mi o tym, jaki był Ace, kiedy był mały, ale to wszystko. Chcę wiedzieć więcej o Angelo i o tym, co z nim jest.

Jednak tęsknię za rodziną. Bardzo za nimi tęsknię. Brakuje mi spędzania czasu z Layną i Cole'em. Brakuje mi nawet kłótni z moim bratem. Tęsknię też za Ariel i wszystkimi historiami, które opowiadałaby mi o Jacku ze szkoły.

Próbowałam skontaktować się z Layną, ale kiedy to zrobiłem, nie odpowiedziała. Zadzwoniłem na jej telefon z palnika, który znalazłem w biurze Ace'a. Ale myślę, że zapytam Asa, czy mogę do nich zadzwonić. Czuję się samotnie, zwłaszcza przebywając w nieznanym kraju z ludźmi, których prawie nie znasz.

Nie zrozumcie mnie źle. Lubię tu wszystkich, zwłaszcza Emmę. Była taka słodka, ale nadal nikogo tu nie znam. Moje urodziny też są w przyszłym tygodniu i raczej spędzam je z rodziną. Dlatego muszę zdobyć wszystkie informacje, które mogę, a potem się stąd wydostać.

Próbowałam się stąd wydostać, ale nie mogę uciec. Wokół domu są strażnicy 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, a potem kamery.

Obecnie siedzę na stołku w kuchni, podczas gdy Lana przygotowuje jedzenie. Powiedziała mi, żebym nie pomagała, bo tego nie potrzebuje. Wyglądało na to, że robi spaghetti. Niezbyt trudne, więc nie kłóciłem się z nią.

- Co się stało, Aria? - zapytała Lana.

Patrzę na nią. - Nic. Tylko myślę.

- Wiesz, że Ace ma ten sam wyraz twarzy, kiedy jest z czegoś zestresowany lub zdenerwowany. Więc zapytam jeszcze raz. Co się stało? - Lana zmrużyła oczy, patrząc na mnie.

- Po prostu tęsknię za rodziną i to wszystko. Niedługo są moje urodziny i wolałbym je zobaczyć. Nie zrozum mnie źle. Bardzo was lubię, ale tęsknię za rodziną z domu.

Odwracam się od niej, nie chcąc widzieć jej reakcji.

Nienawidzę, gdy ludzie widzą, że jestem słaba. To sprawia, że ​​czuję się niebezpieczna i narażona na to, że ktoś może mnie skrzywdzić. Wolałabym mieć fizyczny ból niż psychiczny. Fizyczny ból po prostu mija, ale psychiczny, to zawsze z tobą. Nigdy nie odchodzi i musiałam się tego nauczyć na własnej skórze.

- Cóż, myślę, że powinnaś zapytać Asa, czy możesz do nich zadzwonić. Nie wiem, dlaczego wciąż tu jesteś. Teraz chciałbym cię tu mieć na urodziny, ale tęsknisz za rodziną. - mówi Lana, siekając cebulę. - Okej, kochanie. - Kontynuuje. - Zapytaj Ace'a. - Odprowadza mnie.