ΕλPov
{Στο σπίτι του Ντίνου}
Καθόμαι στο σπίτι του Ντίνου και περιμένουμε τον Άρη να έρθει ... έχω να πω ότι δεν κατάλαβα αν έχει χαρεί πού ήρθα η όχι ... καθόμουν μόνη μου στον καναπέ και είχα ακουστικά στα αυτιά μου και κοιτούσα το ταβάνι... έχει αλλάξει έχει πιο σκληρά χαρακτηριστικά πού εμένα προσωπικά μου φαίνονται και σέξυ...δεν ξέρω τι νοιωθω για τον Άρη δεν ξέρω καν πως να το ονομάσω αυτό το συναίσθημα , είναι πρωτότυπο για εμένα αυτό που ζω , αυτό που βιώνω... όσο και να θέλω να σκέφτομαι το φιλί του άλλο τόσο θέλω να το ξεχάσω ... κάθε φορά που το θυμάμαι Θυμάμαι και τον βιάζω μου ...και αν σνσρωτιεστε δεν το έχω πει σε κανέναν το κρατάω μέσα μου ...δεν μου έχει βγεί να μιλήσω για ένα τέτοιο σοβαρό θέμα σε κάποιον...και από της σκέψης μου με βγάζει ο Ντίνος
Ντ: όλα καλά?
Ελ: ναι ρε
Ντ: θες να μου μιλήσεις
Ελ: κάποια άλλη στιγμή
Ντ: όπως θες αλλά εδώ θα είμαι να ξες
Ελ: Εμμ να σου ζητήσω μια χάρη?
Ντ: ναι
Ελ: μπορώ να μείνω εδώ μέχρι να αποφασίσω τι θα κάνω
Ντ: ναι ρε , αλλά τι θα ξανά φύγεις?
Ελ: δεν ξέρω ακόμα
Ντ: έλα ρε μικρή γαμω , ήταν χάλια χωρίς τις μαλακίες σου
Ελ: ρε ηλίθιο άντεξες 3 μήνες
Ντ: Ελ σε έχω σαν αδερφή μου
Ελ: το ξέρω βρε και είμαι πολύ χαρούμενη που έχω έναν κολλητό που να τον έχω σαν αδέρφο μου και αντίστοιχα αυτός σαν αδέρφη του
Ντ: αχ ρε ηλίθια έλα για αγκαλίτσα
Είπε και τον αγκάλιασα δεν ήθελα να τον στεναχώρησω λέγοντας για τον βιασμό μου ...
Ντ: κοίτα υπάρχει ένα θέμα εδώ μένει και ο Άρης
Ελ: τι? Γιατί?
Ντ: μεγάλη ιστορία θα στην πω κάποια στιγμή
Και τότε ακούμε κλειδιά στην πόρτα και βλέπουμε έναν Άρη με κάτι σακούλες στα χέρια ... πυτογυρο...Ελ: πυτογυρο
Αρ: μα πως
Είπα και έσκασε ένα γέλιο... αχχχ τι ωραία χαμογελάει...φακ ξεκόλλα Ελ γαμω το κεφάλι σου
Ντ: αγαπημένο της
Ελ ναι όμως δεν θα προλάβω να φάω
Αρ: μα πήρα και για εσένα
Ελ: θα την φάτε εσείς , πάω να ντυθώ
Ντ: μήπως είναι επικίνδυνο?
Ελ-Αρ: οχι-ναι
Είπαμε και κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον
Ελ: το έχω ξανά κάνει πάω τώρα και αν θέλετε να έρθετε μην αργήσετε
Ντ: με τι θα πάς?
Ελ: με την μηχανή λέω εγώ τώρα
Ντ: μην ειρωνεύεσαι μικρή
Ελ-Αρ: αφού πετάς μλκιες
Είπαμε και ξανά κοιταχτικσμε
Ελ: Εμμ πάω
Είπα και έφυγα , ήταν φουλ άβολο δεν ξέρω τι και πώς γίνετε να εστανομαι έτσι για τον κολλητό του κολλητού μου ...το μυαλο μου έχει γίνει μπουρδέλο ... αφήνω αυτές τις σκέψεις και ετοιμάζομαι για τον αγώνα... άλλο αυτό πάλι πρώτη φορά λέει ο άλλος να κάνω αγώνες εκτός Θεσσαλονίκης ... περίεργο και αυτό αλλά θα βρω τι κρύβεται από πίσω μπορεί και τπτ αλλά καλό είναι να ρίξω μια ματιά.Φ
όρεσα μια φόρμα για να είμαι πιο άνετη και άφησα κάτω τα μαλλιά μου ... κατέβηκα κάτω και βλέπω και τους δύο να είναι έτοιμη να πιαστούν στα χέρια τρέχω και τους χωρίζω
Ελ: πόσο μαλεκες παίζει να είστε γαμωτο στανιό μου
Δεν μιλούσε κανείς είχαν κατεβάσει το κεφάλι τους κάτω
Ελ: τι να σας πω , φεύγω
Ντ- Αρ: οχιιιι
Ελ: ξέρετε δεν θα κάτσω να χωρίζω μικρα παιδάκια που πιάνονται στα χέρια έχω και μια δουλειά
Αρ: το ξέρεις ότι επικίνδυνο αυτό που πας να κάνεις?
Ελ: ασε να ξέρω καλύτερα τι είναι επικίνδυνο για εμένα και τι όχι
Αρ: το κτλβνεις ότι είναι παράνομοι
Ελ: ξεχνάς ότι είσαι σε μαφία?
Αρ:όχι
Ελ: τότε μην μου λες εμένα τι είναι επικίνδυνο και τι όχι , γιατί κανείς δεν ήταν εκεί όταν ...
Και σταματάω γιατί κατάλαβα τι στο διάολο πήγα να ξεστομίσω
Αρ: όταν τι?
Ελ: τπτ μαλακίες δίκαιες μου
Και βέβαια μαλακίες είναι που με βίασαν σκέφτηκα Και πάω να βγω από την πόρτα αλλά με πιάνει από το χέρι
Αρ: μαζί θα πάμε
Ελ: γρήγορα όμως
Είπα και φόρεσαν παπούτσια και βγήκαμε έξω ... πήγαμε στην μηχανές και ξεκινήσαμε προς την κατεύθυνση που μου είχαν δώσει οι μαλακές ... δεν είναι ότι δεν τους πάω αλλά έτσι τους λέω συνήθειες δεν κόβονται... είχαμε φτάσει και μόλις με κατάλαβαν με άφησαν να περάσω πέρασα και κοίταξα πίσω να δώ που είναι τα αγόρια αλλά τούς σταμάτησαν στην είσοδοΕλ: μπρο μαζί μου είναι
Του είπα και εγνεψε θετικά και τούς άφησε να περάσουν
YOU ARE READING
50 shades of depression
Short Story" Γιατί είσαι τόσο σκληρή γαμω το κεφάλι μου?" Είπε γεμάτο νεύρα " Γιατί έτσι έμαθα να κρύβω τα συναισθήματα και να μην πληγώνομαι" Είπα σε ένα ήρεμο τόνο που ούτε εγώ το περίμενα από τον εαυτό μου