Alaylı konuşmasının ardından ^he sen çok biliyon^ bakışımı attım ve önüme döndüm.
Tenefüs olduğunda kantine inmek istedim ama yalnız gitmek istemiyordum.Bu yüzden Enginin yanına gitmeye karar verdim.Tam ayağa kalkıyordum ki telefonum titredi.O sırada telefonuma gelen mesajlar bildirimler ve aramalar aklıma geldi. Kantin yerine telefonumu tercih ettim.
Watsapp a girerek 50 mesaja baktım.Biri babamdan dı ve 'okulun ilk günü başarılar penses.Nakil işin tamamlanmış okula gidebilirsin'
Kime:BABACIK :)
'Teşekkür ederim babacığım'
Diğer mesajların 20 tanesi Engine aitti ve onları okumadan diğer mesajlara baktım.9 tanesi kuzenlerimle olan gruptandı ve okul hakkında konuşmuşlardı.10 mesaj Melekten diğer 10 mesajda eski okulumdan bir kaç arkadaşımdandı.Normal mesajların hepsi twitter dandı.Armalarda Melek,Engin ve babama aitti.Ders zili çaldığında telefonumu cebime koyup oturmaya başladım.
Okul bitiş zilinin ardından eve nasıl gideceğimi bilmiyordum.Engin okul boyunca yanıma gelmemişti ve ona bu konuda kırgındım.Okul yokken bana fazla ilgili okul varkende bana fazla ilgisiz mi olacaktı? Bu nasıl arkadaşdır ya?
"Evine bırakmamı ister misin?"
Okul bahçesinin ortasında öylece duruyorken bu sesle biraz irkildim.
"Özür dilerim korkutmak istemedim seni"
"Yo önemli değil"
Çocuk gerçekten aşırı derecede yakışıklıydı ve ben bu çocuktan etkilenmiştim.
"Evine bırakmamı ister misin?"
"Aslında Enginle gideriz diye düşünüyordum ama En-"
Ya bak yine sözüm kesildi bu ne böyle.
"Bana bir kez daha o piçten bahsedersen seni öldürürüm hem de hiç düşünmeden"
Bu gerçek bi tehdit miydi?Motoruyla ve elindeki kaskla oldukça çekici duran bu çocuk bana tehditler mi savuruyordu?Bir dakika bu çocuk Engine piç dedi ve ondan nefret mi ediyor?İyide neden?
"Tamam özür dilerim.Neden ondan nefret edi-"
Üf ama yeter sözümü kesmeyinde bi söyleyim sözümü.
"Bu konuyu başka bi yerde konuşalım hadi gel"
"Tamam"dedim ve hemen ardından elindeki kaskı alıp başıma taktım ve motoruna bindim.Oldukça şık bir kafenin önünde durduğumuzda kasımı çıkartıp saçlarımı düzene sokmak için başımı salladım ve o arada bana bakan Burağı farkettim.Konuşmama izin vermeden"Aşırı derecede güzel ve seksisin"bu bi iltifattı ama benim pekde hoşuma gitmemişti hiç bir şey demeden yapmacık bir gülümsemeyle karşılık verdim."Bu halin çirkin ama.Normal gülünce daha güzelsin"İnadına yaparmış gibi dil çıkarıp yine aynı gülümsemeyi yaptım ve sırıttım oda sırıttı.Ama ne sırıtma o dişlerini gösterdikçe daha da ilgimi çekiyordu.Bir günde çocuktan hoşlanmaya mı başladım yoksa?
"Gel buraya otur."Enginin aksine daha centilmen ve nazikti.Sandalyemi çekerek oturmamı söyledi.Konuşmadım ve oturdum.Gelen garson kıza göz kırptı ve kızda utanmışcasına gülümsedi.Burağın eli kızın kalçasını ovuştururken ikisininde acayip sesler çıkardığını farkedince masanın altından ayağına tekme atıp yapmacık bi şekilde öksürdüm.Beni farkedince ikiside normal hallerine döndü ve Burak kıza iki tane pasta getirmesini söyledi.Gelen pastaları yemeye başladık ve o da konuşmaya başladı.
"Bunları sana neden anlatmak istediğimi bilmiyorum ama anlatacağım yine de.Bak benim hayatımda sadece 2 tane sevgilim oldu.Ve bunlardan biri Melis diğeride Zeynep Melisle neden sevgili olduğumu sende biliyosun söylemiştim ama Zeynep farklıydı onu gerçekten sevdim ama onu ellerimden aldı Engin.Bu yüzden ondan nefret ediyorum."
"Nasıl aldı senin elinden sevgilini?"
"Biz Zeyneple bir birimizi çok sevmiştik ve okul başlayınca o benden uzaklaştı soğumaya başladı bende buna anlam veremedim bu olanları düşünürken bi gün Enginin mesajıyla düşüncelerimden sıyrıldım ve gönderdiği resmi yüklemek için ekrana dokundum resim yüklendiğinde ikisinin seviştiğini gördüm.Sonra ki gün zeyneple konuştum bu konuyu nasıl açıklayacağını gerçekten çok merak ediyordum. oysa sadece sarhoştum diyerek geçiştirdi beni ben o olmadan önce beyazdım oysa siyah ve beni yavaş yavaş siyah yapıyordu karanlığına çekiyordu.Bi gün yine aynı resimdeki konu gibi video atmıştı.Ve bu videodan sonra Zeynep ve Enginin olduğu yere gittim burası bi bardı korkusuzca girdim zaten bi kaç defa gelmiştik buraya Zeyneple o yüzden nerede olduklarını biliyodum sonra odadan girdiğimde ikisininde üstünü giymiş kahve içerken buldum beni gördüklerinde Engin hala sinsice gülerken Zeynep endişeyle ve korkuyla bana doğru yaklaştı sonra Engin onun kolundan tutup sürüklemeye başladı bende arkalarından koşmaya başladım sonra onlara yetişip Zeynebi onun elinden aldım sonra arabama bindik ve arkaya da Zeynebi bindirdim hemen ardından yanıma Enginin bindiğini farkedince binmesine izin vermemek için hızlanırken arka kapının açıldığını vee en yakın arkadaşım Melihin bindiğini gördüm bas gaza diye bağırıyordu ne olduğunu anlamamıştım ama arabanın gazına daha güçlü bastım ama Engin çoktan arabanın içine binmişti Zeynep çığlık atarak durmamı isterken Engin ve Zeynep de bağırıyolardı durmam için ama ben durmadım ve daha hızlı sürdüm arabadan dumanlar çıkmaya başladığında durmak istedim fakat frenler tutmuyordu eğer bi yere çarparsak anca öyle kurtulurduk ve bende hemen bi duvara çarpmak için direksiyonu kırdım ve bir binaya çarptık bu sıra da arabadan daha fazla duman çıkmaya başladı Enginde bende anında kapıyı açıp ordan uzaklaştık yeterince uzaklaşınca aklıma Zeynep ve Melih geldi tekrar oraya koşmaya başladığımda benimle beraber Enginde koşmaya başladı bana Zeynebi kendisinin kurtaracağını benim de Melihi kurtarmam gerektiğini söyledi kabul ettim ve kapıyı açıp Melihi çekmeye başladım Enginde Zeynebe aynısını yapıyordu.Ve ben hiç istemediğim bi şeyle karşılaştım Melihin ayakları sıkışmıştı ya Melihin bacaklarını kesip onu alacaktım ya ölüme terk edecek ya da onu çekiştirip acı çekmesini sağlayacaktım Melihse benim onu bırakmamı söyledi ben kabul etmedim dumanlar o kadar çokdu ki Engin ve Zeynebi göremiyordum bile ama tek derdim şu anda sadece Melihin hayatıydı onu bırakamazdım onu tuttum ve çekiştirmeye başladım sonunda onu kurtardım ve onu kucağıma alıp ilerledim Engini gördüğümde Zeynebin çıktığını düşündüm ve rahatladım sonra Melihi Zeynebin olduğu ambulansın yanındaki ambulansa koyduk e hemen hastaneye gittik ikiside yoğun bakımdaydı Melih ilk önce uyanmıştı ameliyata girmişti ve ameliyat güzel geçmişti uyandığında odaya alacaklardı beni sayıklamış hemen içeri girdim sonra konuşmaya başladı teşekkür ettiğini gösteren tonlarca söz söyledi o sırada doktor gelip onun odaya çıkacağını söyledi bende dışarı çıktım ve Engini bulamadım gittiğini düşündüm işte tam o sırada bi not buldum not Engindendi.
*Sen bunu hakettin artık senin sevgilin benim Zeynebim benim seviştiğim kız olarak ÖLDÜ*
Bu mektubu okuduğumda korkuyla Zeynebin olduğu yoğun bakıma girdim ve Zeynebin olduğu yerin boş olduğunu farkettim.Doktorunun odasını koşarak gittim ve olanları öğrendim.Zeynebin bağlı olduğu makine kapanmış-ki bunu Enginin yaptığına adım kadar emindim ama kanıtlayamazdım-.O öylece kalakaldım ve hastaneden çıktım şoförümün getirdiği arabaya bindim ve müzik açtım.Ben Zeynebe hep bebek derdim ve kader mi desem şans mı müzik Dumanın bebek şarkısıydı.
'Gitme yalvarırım yalnız koyma beni bebek dünyalar güzeli biricik bebek'bu şarkı sözleri öyle ağrıma gitti ki.O kalp ağrısıyla Enginin yanına gittim ve neden yaptığını bir yumruk attıktan hemen sonra sordum.Bana dediği tek şey'Onu senin ellerinden aldım.Ve ona sahip oldum.O benim olarak öldü ve sadece bana ait oldu'dedi bunun üzerine ona defalarca yumruk attım.O günden tam 2 ay boyunca okula gitmedim dondurdum evdende çıkmadım.Sonrasında hayatın devam ettiğini ve benimde hayatıma devam etmem gerektiğini fark ettim hemen o bara ikisinin yattığı bara gidip o barı satın almak istediğimi söylerek orayı satın aldım ve o ikisinin yattığı oda da defalarca başka kızlarla yattım.Ve artık Engin hayatımda yokmuş gibi davranıyorum en azından öyle yapmaya çalışıyorum bu yüzden bana ondan bahsetme.Anlaştık mı?"
Bu olanlar üzerine öyle şaşırmıştım ki ne diyeceğimi bilmeden kafa salladım onu onaylarcasına hemen ardından merakla sordum"Melihe noldu?"bunun üzerine tebessüm etti ve "o hayatına devam etti şu an bi kolejde okuyor ve tıp fakültesini hedefliyor ve bence kazanacak."
Multimedia da Burak var
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMAŞIK
Ficção AdolescenteHümay,Burak,Engincan,Melih ve diğerlerinin başından geçen karmaşık olayların anlatıldığı biraz aşk biraz hüzün biraz da heyecanin bulunduğu bir kitap.:)