Recht in eigen hand ~moordvrouw

Hoofdstuk 6 ~Lise

Bram en ik zijn met de tas van Hein Balk naar de kamer van Liselotte gegaan. Liselotte is niet heel erg sociaal. Het duurde ook een paar weken voordat ze geen U meer tegen haar collega's zei. We pakken de tas van Hein Balk uit terwijl Liselotte weet-ik-veel-wat aan het doen is bij haar microscoop schuin rechts achter ons aan het einde van ruimte. Hein zit nu in de verhoorkamer met Fenna en Evert, en volgens mij staat mijn collega Menno achter het spiegelglas samen met de teamleider Carla. Bram en ik staan in het midden van de kamer aan een enorme tafel waar ik 2 laptops op zie staan. De bovenkant van de tafel is van glas gemaakt en onder het glas zitten kleine spotjes. Zo kan Liselotte alles beter zien ofzo. Wat ik wel raar vind is dat de rest van de kamer vrij donker is. Ondanks dat er geen buitenlicht naar binnen komt zijn er geen felle lampen of iets (behalve de tafel dan). Liselotte staat bij haar microscoop en zegt: "ja, dit is overduidelijk GHB."
"Weet je al iets van de schouwarts?" Vraagt Bram.
"Lisa had een flinke doses in haar bloed." Zegt Liselotte terwijl ze naar het kleine tafeltje bij de deur loopt. Ik pak de fles op die in de tas van Hein Balk zit en loop ermee naar het kleine tafeltje waar Liselotte net is gaan staan. Ik breng de fles naar mijn neus en vraag: "is dat van deze shit?" Ik trek de fles gauw bij me weg want het stinkt enorm.
"Weet ik niet." Zegt ze afstandelijk.
"Goed, en wanneer weer je dat wel?"
"Zodra ik klaar ben."
"Ja en wanneer ik dat?"
De deur van Liselotte's kamer gaat open. Liselotte lacht maar denkt nu waarschijnlijk: 'zo eindelijk van dat zeik wijf af.' ze blijft staan en pakt de fles die ik heb neergezet.
"Excuus, ik ben verkeerd denk ik." Hoor ik een stem zeggen en het is niet Bram. Oja wacht, de deur ging een paar seconden geleden open. Ik reageer zacht met een 'mm'. Ik kijk wie er in de deuropening staat. Het is een lange beetje stevige man. Hij heeft een bruin koffertje in zijn hand. Hij ziet eruit alsof hij een hoge pief is. Strak in 't pak en zijn haar netjes in model.
"Ah heerlijk, de geur van de waarheid." Zegt hij volle overtuiging. Bram kijkt hem raar aan zie ik vanuit m'n ooghoek. Liselotte kijkt even op en lacht. Daarna loopt ze terug naar achteren naar haar microscoop. Ik kijk haar na.
"Ik zoek Carla Vreeswijk" zegt hij.
Bram reageert door te zeggen dat ze hier tegenover is en wijst naar de deur hier schuin tegenover.
"Oké, Dankje" hij sluit de deur achter zich en we horen hem weglopen. Als we zijn voetstappen nog maar amper horen kijken Bram en ik elkaar raar aan.
"Who the fuck was dat?" Vraagt Bram die naar de kleine tafel komt lopen waar ik sta. Ik haal mijn schouders op. Liselotte antwoord "Ik heb geen idee..."