O günden sonra iki gün hafta sonu olduğu için tamamen evde geçirdim günümü.Ama şimdi okula gitmem gerekiyordu.İlk defa sadece üstümü giyinip saçımı tarayıp evden çıkmıştım okulda da kimseyle konuşmadan zamanımı geçiriyordum.Her yoklama alındığında onun ismini duyduğumda söyledikleri aklıma geliyordu."Sana karşı hiç bir şey hissetmiyorum.Sen bir sürtüksün"bunlar öylesine canımı yakıyordu ki sürekli gözlerim doluyordu ve ağlamaklı olup kafamı sıraya koyuyordum.Ders boyunca kafamı kaldırmıyordum.son dersimiz müzikti ve bu derste de aynı şeyleri yaşadım.Şansıma hoca şarkı söyledi.Söylediği şarkı 'Duman-Bebek' şarkısıydı bu şarkıyı duyduğumda aklıma Burak geldi-gerçi hiç çıkmıyordu aklımdan-.Ve ilk sözlerden sonrasını hatırlamıyorum.Bayılmışım.Revire indirmişler.Galiba uzun zamandır yemek yemediğim için böyle olmuştu.Hemşireye de ayısını söyledim.O da bir kaç bi şey yemem gerektiğini söyleyip yemek yedirdi.
--------------------
Okulda bir kaç defa bayılmam üzerine hastaneye gitmiştik fakat doktor hiç bişeyim olmadığını yemek yemem gerektiğini söyledi.Bi hafta da rapor verdi.Evde durduğum her dakika daha çok özlüyordum Burağı.Ve sonunda birinin aklına gelmiştim.Melek.Melek benim eski okulumdan bir arkadaşımda ve İstanbul'a gelmişler bu nedenle benimle görüşmek için beni bir kafeye çağırdı.Annemde buna izin verdi-zorla da olsa-.Kafeye gitmek için evden çıkıp tramvay'a bindim tramvay dolu değildi hatta sadece 5 kişiydik 3erkek 2 kız şeklinde adamlardan ikisi bindiğimden beri beni rahatsız edici bir şekilde süzüyorlardı.Ama diğerlerinden cesaret alıyordum.Takii onlar inene kadar.Adamlardan biri diğerine işaret etti ve ikisi de kalkıp bana doğru gelmeye başladılar.Öylesine korkmuştum ki onlara bakamıyordum bile.Biri bana seslendi.
"Pişt.Güzellik!"
hiç cevap vermedim tramvay durduğu anda aşağıya inecektim bu anı beklerken adamlardan biri kolumu tuttu diğeride kafamı kendisine çevirmemi sağladı kafamı ona doğru zorla çevirdiğimde adam bana dudaklarını büzmüş bir halde bakıyordu.Resmen benden onu öpmemi istiyordu.Elbette ki bunu yapmadım,yapmamda zaten.Adam bana doğru dudaklarını yaklaştırırken diğeri saçımı okşuyordu ve bana belimden sarılmıştı.Bütün bunlar olurken tramvay durmuştu ve içeriye kimse binmemişti-en azından ben öyle zannediyordum-adamlardan biri tişörtümü çıkarmaya çalışınca bağırdım ve yardım istedim.Sesim yankılandı sesimin yankısı arasında başka bir ses daha vardı.Tanımadığım bir ses.
"Kızı bırakın!"
"Sana mı sorcaz yer cücesi?"
"He bana soracan!"
"Sen kimsin lan?"
"Ben senin azrailinim!"
Bu çocuğu tanımıyordum ama bu sözlerinden sonra adamlar gülmüştü ve bende gülecektim ama şu anki durumdan ötürü tuttum kendimi.Ama adamlar gülerken birine yumruk attı tam dedim bu çocuk beni kurtaracak diye ama diğerini unutmuşum diğer adam bir yumruk attı onlar kavga ederken ben onlara öylece bakıyordum sonunda biri çocuğudu tutup diğerine işaret etti adam işaret üzerine beni kucağına alıp tramvaydan indi insanlar bize şaşkın şaşkın bakarken adam beni indirip susmamı eğer konuşursam bana tecavüz edeceğinive sonra da öldüreceğini söyledi.Tabii kide ölmek istemiyordum.Bu yüzden ağzımı bile açmadım.Adamlar bizi bir klübeye getirdiler.
Multimedia da Kurtarmaya gelen çocuk var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMAŞIK
Ficțiune adolescențiHümay,Burak,Engincan,Melih ve diğerlerinin başından geçen karmaşık olayların anlatıldığı biraz aşk biraz hüzün biraz da heyecanin bulunduğu bir kitap.:)
