Chapter 13 - Parent-Teacher Conferen

597 59 1
                                    


"ဟုတ်ပါတယ်..ဆရာမဆု..နောက်လည်းဆရာမကိုပဲ ဒုက္ခပေးပါရစေ"

ဝူမားက ဆုရန် နဲ့ စုန့်ရီအန်း စကားတွေကို နားထောင် ပြီးဝင်ပြီးထောက်ခံပြောဆိုလိုက်သည်။ သူမဂီတကို နားမလည်ပေမယ့်သခင်လေးကကောင်းတယ်လို့ပြောမှတော့သံသယမရှိစွာတကယ် ကောင်းတဲ့ဆရာဆိုတာ သူမယုံသည်။

နောက်ပြီး သခင်လေးနားမှာနေခဲ့တဲ့သက်တမ်း တစ်လျှောက်လုံး နည်းပြတစ်ယောက်ကိုခုလိုယဉ်ကျေး စွာဆက်ဆံတာ ပထမဆုံးဖြစ်သည်။

"အိုး..ဆရာမဆု..ဒါရှင့်အတွက်ဉာဏ်ပူဇော်ခပါ.."

ပြောရင်းကသူမလက်ထဲကိုဝူမားကစာအိတ်တစ်ခုကို အတင်းထိုးပေးလိုက်သည်။ ဆုရန်ငြင်းမှာကို စိုးရိမ် နေပုံနဲ့အမြန်ပဲစိတ်အားထက်သန်စွာထိုးပေးလိုက်ပုံ ရသည်။

ဝူမားကစိုးရိမ်လွန်နေခြင်းသာဖြစ်သည်။

စာအိတ်အထူကိုကြည့်ပြီးအထဲကငွေပမာဏကိုသူမခန့်မှန်းမိသွားကာဆုရန်ကတကယ်ထိရှိသွား သည်။ သူမ ဒီလောက်များတဲ့ငွေကိုမကိုင်ဖြစ်တာ..အရမ်း..အရမ်း ကိုကြာနေပြီ။

အနည်းဆုံးတော့ အဘိုးမော် ၁၀ရွက်လောက်ရှိမည်။ (T/N: အဘိုးမော် = 100-တန်ငွေစက္ကူ)

"အာ..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.." ဆုရန် ကယဉ်ကျေးစွာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ဒီနေရာကအမျိုးသားဇတ်ဆောင်နယ်မြေသာမဟုတ်ရင်သူမဒီအလုပ်ကိုဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ လက်ခံထားမိ မှာပဲဖြစ်သည်။

"ဒါပေမယ့်..."

"အိုး..ပြသနာမရှိဘူး..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..ဆရာမဆု!"

ဆုရန် စကားပြောမခံဘဲဝူမားကဖြတ်ပြောလိုက်သည်။

"သခင်မလေးကမနက်ဖြန်ဒီမှာရှိနေမှာပါ..မနက်ဖြန်တွေ့မယ်ဆရာမဆု"

ဆုရန်: ဟူး.....

ဒုံရှန်အပိုင်ကထွက်လာပြီးတော့ ဆုရန် သူမကိုယ်သူမ ကန်ပစ်ချင်နေသည်!

သူမရဲ့စည်းမျဉ်းတွေဘယ်မှာလဲ? မာနတွေဘယ်မှာလဲ?

သူမကဝူမားရဲ့စကားအနည်းငယ်လက်ထဲကယွမ် ၁၀၀၀ လောက်နဲ့လှည့်စားခံလိုက်ရပြီး ဒီလိုသားရဲတွင်းကို မ နက်ဖြန်တစ်ခေါက်ပြန်လာဖို့ကတိပေးလိုက်ရတာလား?

My Son Might Be A VillainWhere stories live. Discover now