Chapter 18 - Her only family

457 55 5
                                    

"ဆု..ဆုဟန်?"

သူမပြောတာကြားတော့အတန်းခေါင်းဆောင်မျက်လုံး ဝိုင်းသွားသည်။ သူမကဆုရန်ကိုမယုံနိုင်သလို ကြည့် လိုက်ပြီး

"ဆုဟန်ရဲ့အစ်မလားဟင်?"

"ဟင့်အင်း..ဆုဟန်အမေပါ.."

ဆုရန် ကပြုံးရင်းဖြေလိုက်သည်။

"ရှင်? အန်တီက..."

ဆုဟန်ကိုမိဘတွေကစွန့်ပစ်ထားတာလို့ပြောနေကြ တာမဟုတ်ဘူးလား? နောက်ပြီး ကျန်းရှောင် ပြောတာ သူ့အမေကညလုပ်သားမို့ကျောင်းကိုဘယ်တော့မှမလာဘူးဆို..။

ဒါ့ကြောင့်အတန်းခေါင်းဆောင်ကဆုဟန်အမေလာမယ် မထင်ထားသလိုသူမကဒီလောက်ငယ်ရွယ်လှပ လိမ့်မယ်လို့မထင်ထားပေ။

မကောင်းဘူး..မကောင်းဘူး...စောတုန်းကမှသူတို့ ဆုဟန်အကြောင်းပြောနေတာ..သူ့အမေကြား သွား သေးလား?အတန်းခေါင်းဆောင်ကခပ်လန့်လန့်နဲ့ ဆုရန်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

"အဲဒါ..အမ်း...တောင်းပန်ပါတယ်အန်တီ..ကျွန်မ မသိလို့ပါ"

"ရပါတယ်.." ဆုရန်ကသူမကိုအလေးမထားစေချင် သလိုပြောရင်း

"ဆုဟန်ဘယ်မှာထိုင်လဲအန်တီ့ကိုပြောပေးမလား?"

"အဲဒိ့မှာပါ..လေးတန်းမြောက် ခုံနံပါတ် ၆ပါ"

"ကျေးဇူးပါပဲ..."

ပြောရင်းကသူမကနူးညံ့စွာပြုံးပြလိုက်သည်။

"ရ..ရပါတယ်.."

ဆုရန်အပြုံးကိုမြင်တော့အတန်းခေါင်းဆောင်ကရှက် သွားသည်။ ဆုဟန်အရမ်းချောတာအံ့သြစရာမရှိ ဘူး..သူကအမေဆီကလာတာပဲ။

"ခွင့်ပြုပါအုန်းအန်တီ..."

သူမလျှောက်လမ်းကိုပြန်ရောက်လာတော့သူမ သူငယ်ချင်းတွေရှိနေတုန်းဖြစ်သည်။

"ဘာဖြစ်သွားသေးလဲအတန်းခေါင်းဆောင်?"

"ဘာကိုဘာဖြစ်ရမှာလဲ?"

"စောတုန်းကအန်တီလေ..သူမကငါတို့အတန်းက ကျောင်းသားမိဘမှတ်လား?ဘယ်သူ့အတွက်လဲ?"

"ဘယ်သူ့အတွက်ဆိုတာဘာလဲ? စောတုန်းက အန်တီကဆုဟန်အမေ..."

"ဘယ်သူ?"

My Son Might Be A VillainWhere stories live. Discover now