Çapkın Binbaşı

2

Ceren, Batuhan'ın mesajına görüldü atmıştı. Ben bu Batuhan'ı döverim. Resmen komutanının kardeşine asılıyor. En kısa zamanda güzel bir konuşma yapacağım. Batuhan'ı aklımdan çıkarıp telefonu biraz daha karıştırdım. Genelde okuldan arkadaşlarıyla konuşmaları vardı. Telefonu bıraktım ve getirdiğim dosyaları incelemeye başladım. Hemen sonra Ceren geldi. Telaşlı görünüyordu. Gelir gelmez konuşmaya başladı.

"Telefonumu unutmuşum. Alabilir miyim?" dedi. Az çok telefonu karıştırdığımı tahmin ediyor olmalı. Dosyalara dönüp cevap verdim. "Alamazsın". Şaşkın şaşkın bakıp "Neden?" diye sordu. Başımı kaldırmadan soğuk bir cevap verdim. "Çünkü vermiyorum Ceren" dedim. Sinirle bağırdı ve kapıyı çarpıp çıktı. Onu hiç takmadan işime devam ettim. Nihayet 2 saat sonra dosyalarla işim bitti. Dosyaları girişteki askere verip timin yanına gittim.

Her zamanki gibi beni görünce toparlanıp hazırola geçtiler. Hepsinin üstünde gözlerimi gezdirip konuşmaya başladım. "Rahat. 5 dakika içinde atış talimi için hazırlanıp askeri arabalara yerleşin" Aynı anda "Emredersiniz komutanım" diyip hazırlanmaya gittiler. Ceren hoplaya zıplaya zıplaya yanıma gelip konuşmaya başladı. "Abicim?" dedi. Aynı şekilde "Ceren'cim?" dedim. Hemen sorusunu sordu. "Bende gelicem değil mi?" dedi. Tabii timi atış talimine götüreceğimi duydu. Kaşlarımı kaldırdım ve cevap verdim. "Hani gelmek istemiyorsun?" Yüzünü asıp cevap verdi. "O 2 saat önceydi. Şimdi gelmek istiyorum." dedi. Konuyu fazla uzatmadan "Git benim arabaya bin geliyorum" dedim. Hemen gülümseyip konuşmaya başladı. "Teşekkür ederim canım abim" dedi.

Ceren 2 saat önce bayan askeriyesine gitmek istemediğini söylemişti. Şimdi atış talimine gelmek istiyor. Halbuki burda durmak istiyorum demişti. Anlaşılan Ceren, Batuhan'dan hoşlanıyor. Kafamdaki düşünceleri bir kenara bırakıp "Kararımı değiştirmeden kaybol" dedim. Yine koşarak gitti. Tim tüm silahlarını hazırlamış arabalara biniyordu. Bende vakit kaybetmeden arabama bindim. Yaklaşık 10 dakika sonra talim alanına geldik. Kadın askerlerde talim yapıyorlardı. Ceren'i yüzbaşı Selin ile tanıştırmaya gittim. Onu orada bırakıp timin yanına döndüm. Hayvan herifler oturup kadınları izliyorlardı. Sahte bir öksürükle dikkatlerini çekmeye çalıştım ama hiç bakmadılar. Bende sesimi yükseltip bağırdım.

"Tim!" Korkuyla bana dönüp hep beraber cevap verdiler. "Emredin komutanım". "Nereye bakıyordunuz siz?" dedim. İçlerinden Rizeli Emre durumu toparlamak için savunmaya geçti. "Manzarayi izleduk komitanum" manzaraymış. Ben size yapacağımı bilirim. "Hep aynı manzarayı izlerseniz sıkılırsınız. Bi de bu manzarayı izleyin bakalım." dedim. Hiçbiri anlamadı. Yiğit sordu "Ne manzarası komutanım?"  "Yere bakın" dedim. Yine anlamadılar. Bu kez Fatih sordu, "Yerde ne vardı komutanım?". Hafif sırıtıp cevap verdim. "100 şınav 200 mekik. Buyrun beyler birazda yeri izleyin". Batuhan hariç hepsi itiraz ediyordu. O izlemediği için rahattı tabii. Sesimi yükseltip itiraz seslerini bastırdım.

"Emrimi yerine getir asker" dedim. Hepsi susup "Emredersiniz komutanım" dediler ve yere yatıp şınava başladılar. Batuhan'ın da şınav çekmeye başladığını görünce "Batuhan sen hariç" dedim. Kalkıp "Neden komutanım" diye sordu. Bende " İzlemediğin için. Ama yine de çok istiyorsan diğerlerine katılabilirsin" dedim. "Yok komutanım ben bugünkü şınav-mekik kotamı doldurdum" dedi. "Peki öyleyse git sandalye getir de senin şu şınav-mekik kotanı konuşalım" dedim. Cevap vermeden binanın içinden sandalye getirmeye gitti.

Bende o sırada gözüme takılan kadınları izledim. Fark ettim de hepsi birbirinden güzel. Bizimkilerin hakkını yemeyelim şimdi. Ama bu kadınlar neden asker oldular? Neden evde koca parası yemek yerine asker olup silah sesleri içinde yaşamayı tercih ettiler? Neden güzelliklerini başka bir meslekte kullanmadılar? Neden ünlü markaların modelliğini yapmadılar? Çünkü onlar vatan sevgisiyle dolu. Tabii vatanını çok seven herkes asker ya da polis değil. İnsanlar vatana olan sevgilerini birçok konuda gösterebilirler.