2.Bölüm

284 14 1
                                    

Ailemiz ölmeseydi daha mı farklı olur her şey. Burada olmazdık mesela.Ailemizle,sıcacık evimizde,huzurlu bir şekilde yaşar giderdik belki de.Düşüncelerimden sıyrılıp kızlarla dua ettikten sonra.Kabristandan çıkıp,bankaya gittik.İmzalama falan derken miras işinide halletmiştik.Sıra yeni okulumuz olacak okula adım atıyorduk.Dışarıdan harbi güzel gözüküyordu.Dışarıda kimse olmadığına göre derste olmalıydılar.İçeri girip,duvarda küçük bir tabelanın ok işaretiyle gösterildiğini farkedince oraya döndük.Müdür odası yazdığına göre burası olmalıydı.İçeri girmeden önce kızlara dönüp

-Heyecanlı mısınız?

Cemre:Yani biraz,nolcak ya?

Nur:Aynen,içeri gidelim hadii

-Hadi bakalım. 

Kapıyı tıklatıp; -Pardon,Müdür Bey.

Müdür:Buyrun

-Biz okulunuza kayıt yaptırmaya gelmiştik.

Müdür:Aileniz yok mu ?

-Vefat ettiler.

Müdür:Peki,başınız sağolsun kimliklerinizi verin.

Hepimiz kimliklerimizi verdikten bir yarım saat sonra 

Müdür:Kaydınız,tamamlandı.dedi

Hepimiz 12-E sınıfındaydık.Merdivenlerden çıktık.2.kattaydı,sağa dönünce tabelada 12-E yazıyordu

-Bakınız şimdi,şaçma hareketler yapmadan,içeri giriyoruz.

Kapıyı tıklattım ders geometriydi.Yani tahtada bir şeyler yazdığını anlamak zor değildi

-Merhaba,iyi dersler hocam biz yeni kayıt yaptırdık ve sınıfımızın 12-E olduğu söylendi.

Hoca:Evet,burası buyrun geçin kızlar ama ilk önce kendinizi tanıtın.

Cemre:Adım Cemre,Soyismim Yücesoy

Nur.Adım Nur,Soyismim Yücesoy

-Benim adımda Beste Soyismimde Yücesoy 

Arka sıralardan bir kız,-Üçüz müsünüz?diye sordu.

-Evet,üçüzüz dedim.Tebessüm ederek.

Arka sıralardan bir erkek,-üçte üç be abicim,bunlar ne böyle uff(ıslık çaldı)

Ben tabi ki direk gözlerimi devirmiştim.Nur ise tepkisiz kalmamıştı.Nur:Siz sınıfınıza ilk gelen kişileri böyle ıslıkla falan mı karşılıyosunuz?dedi

Cemre.Nur sakin ol!

-Kızlar,tamam gelin oturalım.Hocam nereye geçelim?

Hoca:İstediğiniz yere oturabilirsiniz.

-Peki,kızlar siz ikiniz pencere önü en arkaya geçin.Ben sol tarafta ki kızın yanındayım.

Ders öyle böyle geçmişti.Bir sorun olmadan tenefüs zili duyuldu.Direk kızların yanına gittim.-Hadi,kantine falan inelim bari dedim.Kızlar-Tamam,hadi dediler.Merdivenlerden indik ama kantini bulamamıştık.Uzun bir arayıştan sonra kantini bulduk.Sıra vardı üçümüz sıraya girdik.Yiyecek ve içeceklerimizii aldıktan sonra boş bir masaya geçiyorduk.Ama bizden 2 saniye önce.Şu sınıfta ıslık öttüren o gıcık çocuk diğer yanında ki arkadaşını tanımıyorduk.Yerimize oturmuşlardı.Nur:Orası,bizim yerimizdi,dedi.

GıcıkÇocuk.Ama biz geldiğimizde burası boş görünüyordu Nurcuğuum.

Nur.Sen kendini ne sanıyosun be dedi.

GıcıkÇocuk:Aaa,doğru tanışamamıştık.Ben Baran kendimi Baran olarak görüyorum.Başka ismim de yok zaten.

Nur:Bence bir ismin daha varda,sen bilmiyorsun.Adını daha yeni öğrendiğim Baran:Neymiş o? 

ÜÇÜZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin