ြေနမင္းႀကီးရဲ႕ထြန္းလင္းေတာက္ပမႈေအာက္မာ Daeguၿမိဳ႕ေလးဟာ ပကတိတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းလ်က္ရိွတယ္ Daeguၿမိဳ႕ေလးဟာဆိုရင္ Seoulၿမိဳ႕လို တိုက္ႀကီးေတနက္ျပည့္ႏွက္မေနပဲ သူ႔ဟာနက္သူအိမ္ရာေလးေတနက္ ေအးခ်မ္းလ်က္ရိွတယ္
Daeguၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ အေျခခံလူတန္းစားမ်ားသာ ေနထိုင္ေသာရပ္ကြက္ငယ္ေလးတစ္ခုထဲမွာေတာ့ တိုက္ခန္းအိမ္ရာေလးေတနက္ျပည့္ႏွက္လ်က္ရိွတယ္ ေနာက္ဆံုးတိုက္ခန္းအေသးစားေလးရဲ႕ေခါင္မိုးထပ္မာေတာ့ ေျမးဘြား၂ေယာက္ေနထိုင္ၾကတယ္ ေျမးဘြားဆိုေပမဲ့ အဘြားအိုရဲ႕ေျမးငယ္ေယာက္က်ားေလးမာ မူႀကိဳအရြယ္ေလးပဲရိွေသးတယ္
ကေလးငယ္ေလးက အရြယ္နက္မလိုက္ေအာင္ကို လွတယ္ ခ်စ္စရာလည္းေကာင္းတယ္ အသက္၅ႏွစ္အရြယ္ရိွေသာ ထိုကေလးငယ္ေလးက မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ေလးေတ ရယ္လိုက္ရင္ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္အျပံဳးေလးေတ အျမဲတမ္းပန္းႏုေရာင္သမ္းေနတဲ့ပါးအိအိေလးေတနက္ အလြန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ကေလးငယ္မိဘေတက ကေလးငယ္ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆံုးပါးသြားၾကတယ္ အေဖက ကူလီထမ္းတယ္ အေမက ရိုးရာဆန္မုန္႔ေလးေတအိမ္မာလုပ္ပီးး ေစ်းကိုသြားသြားေရာင္းတယ္
တေန႔ အေဖလုပ္သူက ကူလီထမ္းရင္းးး လမ္းကိုျဖတ္အကူး ကားနက္ႀကိတ္ခံရတယ္ အေမကလည္း ထိုစိတ္နက္ပဲ အိပ္ရာထဲလဲပီးး ဆံုးသြားရွာတယ္ ကေလးငယ္ကို သူ႔အေဖနက္အေမက သိပ္ခ်စ္ရွာတာာ ကေလးငယ္နာမည္ကိုလည္း သူတို႔လင္မယား၂ေယာက္နာမည္ပါေအာင္ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းလို႔ ေပးခဲ့ၾကတယ္
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ကစပီးး အဘြားျဖစ္သူမာ ရုန္းကန္ရေတာ့တယ္ ရိုးရာဆန္မုန္႔ေလးေတအိမ္မာလုပ္ပီးး ေစ်းထဲကို သြားေရာင္းတယ္ ေရာင္းလို႔ရတဲ့ပိုက္ဆံေလးနက္ ေျမးျဖစ္သူေလးကို ေက်ာင္းထားေပးတယ္ တခါတေလ ေျမးျဖစ္သူေလးက သူ႔ကိုယ္သူ ထယ္ထယ္ လို႔သံုးႏႈန္းေျပာဆိုတတ္တယ္ ထယ္ေလးက အရြယ္နက္မလိုက္ေအာင္ကို လိမ္မာတယ္ သိတတ္တယ္ အဘြားကိုကူလူပ္ေပးတယ္ ညအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ ႏွိပ္နယ္ေပးတယ္ မုန္႔ဖိုးလည္း မေတာင္းသလို အိမ္ကထည့္ေပးတဲ့ ထမင္းဘူးေလးကိုပဲ စားရွာတယ္ အ့တာေၾကာင့္ အဘြားျဖစ္သူရဲ႕ အသည္းစြဲေလး
