Living With the Four Tigers [UST Growling Tigers Fanfiction]

Chapter 25 | Unexpected

Sophie's Point of View.

I was on my room and doing some paper works on my laptop. Nagulat na lang ako nung biglang tumunog to and theres a incoming Skype call from my Mom and Dad from Boston

"Hi Sophie Baby!" bati sakin nila Mommy

"Hi Mommy! Hi Daddy! I miss you!" sabi ko at humahalik pa while waving my hands. Ngayon na lang kasi kami nakapag video call ulet since busy sila sa business namin sa states and busy naman ako sa studies ko. Not to mention the different timezones of our location kaya hindi din kami nagcocommunicate na madalas. This one is very unexpected actually. The last time i know is theyre on a business conference or something for 1 month tapos ngayon napaaga ang pagtawag nila. Its a surprise for me.

"Akala ko ba nasa Business trip kayo?" tanong ko

"The Business trip is over..And....." sabi nila and pabitin pa.

"Were close the deal! Yes!" tuwang tuwang sabi nila Mommy at syempre natuwa na din ako. Its a achievement for my parents and of course Im so proud for them

"Yey! Congrats Mom! Congrats Dad! Let celebrate kahit sa skype lang" sagot ko

"One more thing. Youll coming with us here in Boston now. Ill tell your uncle Perry to fix your papers and plane tickets so Youll migrated here na.Well be together" sabi ni Daddy. My mouth shut for a while. Hindi ko expect yung sasabihin ni Dad. Migrate? Agad agad?

"Okay." sagot ko na lang

"Whats wrong? Hindi ka ba masaya? Magkakasama na tayo?" tanong ni Mommy nung mapansin ang naibang aura ko. I admit nalungkot ako kasi madami kong maiiwanan dito. Specially si Kent and yung apat. Kevin,Kim,Aljon and of course si Josh. Masyado ng napamahal sakin yung mga lalaking toh. Lesbiana na nga ata ako hindi lang halata. Kainis. Kakayanin ko kayang iwanan tong mga to?

"Are you excited?" tanong ni Daddy

"Yes. Im excited Dad. See you soon!" sabi ko na hindi pinapahalata ang nagbabadyang kalungkutan sa mga mata ko. Parang feeling ko tutulo ang luha ko pero good thing nakapag end call na kami bago ko tuluyang napaiyak. Very unexpected naman tong bagay na to. Hindi pa ko ready.

Hindi ko na din natapos yung mga ginagawa ko and dumerecho na ko sa kama ko para humiga. Yakap ko yung unan ko at dun ko nilalabas yung lahat ng emosyon ko. Halo halo tong nararamdaman ko. May part na excited dahil magkakasama na kami ng parents ko for almost 2 years na pagkakawalay ko sa kanila and at the same time yung mamimiss ko tong apat na tigreng kasama ko. Theyre like brothers and siblings to me kaya mahirap din silang kalimutan ng ganun ganun lang. Isa pa si Josh. Lately kasi hindi ko na sya nakakausap gawa nung nangyare pero hindi ko lang sya kayang harapin gawa ng nahihirapan ako sa pagpili sa kanila between Kent and sa kanya. Its sucks for me na parang mas matimbang sakin si Kent. I dunno pero alam ko kasing masasaktan sya. Hays buhay

"Luka kakain na" sabi ni Kevin at kumakatok sa pinto ng kwarto ko

"Wala akong gana" sagot ko

"Oh? May problema ka na naman ba?" tanong nya

"Wala." sagot ko

"Edi lumabas ka na at para kumain ka na. Hihintayin mo pa bang masira tong pinto mo bago ka luma--" napahinto sya sa sinabi ko nung binuksan ko yung pinto at yumakap ako sa kanya

"Problema mo?" tanong nya

"Wala. Tara kain na tayo" patay malisya ko na lang. Pumasan pa nga ako sa likod nya gaya ng usual kong ginagawa. Mamimiss ko ding pumasan sa higanteng to. Hays

Nasa kusina sila Aljon at Kent. Si Kent nanunuod lang samantalang si Aljon nagpre prepare na ng kakainin namin. Una kong yumakap kay Aljon

"Oh?" reaction nya