In A Crowded Place

Kabanata 19

Shawarma

Naalimpungatan ako ng makarinig ako ng ingay. Napatingin ako sa paligid ko at kinakahigaan ko ng napagtantong nasa hospital ako. Pinilit kong tandaan ang nangyari noong nahanap ako ni Cian ngunit ang huling natatandaan ng utak ko ay ang pag yakap ko sa kaniya. Pagkatapos 'nun ay wala na.

Napaangat ako ng tingin ng tumunog ang pintuan.

"Ate!" Umiiyak na sabi ni milo habang patakbong lumapit sa'kin.

Hindi ko mapigilang matuwa dahil sa iniakto niya. He hugged me and so i am. Kasunod nito ang pagpasok ni kuya kasabay ng doktor. Mukhang may pinag-uusapan sila kaya hindi ito agad makalapit sa akin.

"Ate... i thought hindi kana babalik kagaya ni daddy..." milo said while trembling.

Pinunasan ko ang luha nito. Hindi ko rin maiwasang hindi mapaluha dahil sa sinabi niya. "Ate's here na, okay? Huwag ka nang umiyak. You're a big boy, aren't you?" I tap his back.

Tumango naman ito bilang pagsang-ayon. Sumisinghot pa ito dahil sa sobrang pag-iyak. He hugged me again, this time it was tighter. I smiled because of what he did.

Napatingin naman sa gawi namin si kuya ng umalis na ang doktor na kausap nito kanina. He smiled at me. Hindi ko maiwasang mapaluha sa sitwasyon namin ngayon. Kuya handled everything while I did nothing. Hindi ko maiwasang makonsensya sa ginawa kong pagdududa sa kaniya. Lumapit ito sa amin at niyakap kaming dalawa ni milo. I can sense kung gaano sya kapagod. His hair looks messy at kitang-kita na kulang ito sa tulog.

Humiwalay naman ng yakap si milo at pinagkaabalahan ang pagkaing nasa dulo ng sulok ng kwarto na ito. Mukhang gutom ito kaya hindi nakapag pigil. Naiwan kami ni kuya.

Hindi ako makatingin sa kaniya. "I'm s-sorry kuya..." I feel so guilty.

"You did not do anything wrong," He just smiled, assuring that everything will be fine. Hindi na ako nakapag pigil at niyakap ko siya.

"I'm sorry kuya... s-sorry sa inakto ko noong araw na 'yon. Dapat nakinig muna ako sainyo. Dahil sa'kin ay nag kagulo at nadamay ang hotel." I cried in his broad shoulder.

"Shhh... it's now fine yay, okay?" Tumingin ito sa akin. "It's valid. Your are actions was valid."

"But i did n-"

"No. It wasn't your fault yayik. Kung sana ay nakinig nalang ako kay Blaze na sabihin sa iyo ang totoo hindi sana mangyayari 'to." I saw his teary eyes...

"Kuya..."

"I was at fault. It was planned yay... alam ko na narito ang mga tauhan ni tita zaida. I immediately contact Blaze Cian... since he was the most capable of making tita zaida's believed that we are enemy." Paliwanag nito pero gulong-gulo ako. Nakita niya iyon kaya nag patuloy sya.

"Ang plano namin ay magbabanggaan kami sa posisyon pero iba ang nangyari. Our company had a problem in one of our investors from sitio fernando. Hindi namin inaasahan 'yon. Kaya't nagmadali akong pumunta doon kasama ang team. I told Cian to have a position here in our hotel. Hindi para magmanman kundi para bantayan kayo. But things get worst. Natalia came up." Nakita ko ang galit sa mukha nito.

"Natalia?" Napatingin sya sa'kin. "I thought t-they are e-engaged," pag-iiwas ko ng tingin.

"No. It was just an act." Nagulat ako sa sinabi ni kuya. Nakahinga ako ng maluwag sa nalaman. Napatingin naman sya sa'kin habang nagtataka. I diverted my gazed.

"Natalia is playing around and blaze gave them want they want. He played along. You know that she's related to tita zaida right?"

Napatango ako.