မဆုံစည်းနိုင်တဲ့ ကံကြမ္မာ
❤️🐰(Ep_7)🐷💚
"ကျန့်ကော~~~ ခင်ဗျား ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ~~~ ကျတော် မပစ်နိုင်ဘူးလို့~~~"
ငိုရင်း လုံးဝ ငြင်းဆန်နေတဲ့ ရိပေါ်က သူ့ကို မပစ်ရဲတာထက် သူတစ်ခုခု ဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ မပစ်နိုင်တာ ရှောင်ကျန့် သိလိုက်တယ်~~
ဒါ့ကြောင့် ရိပေါ် လက်ထဲက သေနတ်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး~~
ဒိုင်း!!!!!
"ကျန့်ကော!!!!~~~~"
"မြင်လား ခွေးပေါက်လေး~~~ ကိုယ် ဘာမှ မဖြစ်ဘူး~~~"
"ကျန့်ကော~~ သွေး~~ သွေးတွေ~~ ကော~~".
ရိပေါ် ပြောတော့မှ သေနတ်ပစ်လိုက်တဲ့ နေရာကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ လက်မှာ ကပ်ပါလာတဲ့ သွေးတစ်ချို့~~~
နာကျင်မှုတွေကို ငရဲမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ခံစားလာရသူမို့ သေနတ် ဒဏ်ရာရဲ့ နာကျင်မှုကို ချက်ချင်း မသိလိုက်တာ~~
တဖြည်းဖြည်းစူးအောင့်လာတဲ့ ခံစားချက်နဲ့အတူ ဝမ်းဗိုက် ဒဏ်ရာကနေ သွေးတွေ တရစပ် ထွက်လာခဲ့တယ်~~~
ဒူးထောက်ကျသွားတဲ့ ရှောင်ကျန့်ကို
ရိပေါ် အပြေးအလွှား ပွေ့ချီရင်း~~~
"ခင်ဗျား ရူးနေတာလား ရှောင်ကျန့်~~ ဟမ်~~~ ခင်ဗျား အရူးပဲ~~~"
ရိပေါ်ဟာ စစ်ကျွေးကို ဖုန်းဆက်လိုက်ပြီး~~~~
"စစ်ကျွေး~~ လူ~~ လူနာတင်ယဉ် အသင့်ပြင်ထား~~ မင်း ပြထားတဲ့ မြေပုံက အပိုင်း C1 ကို လာခဲ့~~ မြန်မြန်~~~ "
"ရိပေါ်~~ မင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ~~ ရိပေါ်~~ ဟယ်လို ~~ ဟယ်~~"
စစ်ကျွေး ပြောတာမဆုံးခင် ဖုန်းကို ချလိုက်ပြီး~~
ဒဏ်ရာပေါ် လက်နဲ့ ဖိထားကာ သွေးတိတ်အောင် လုပ်သည်~~
"ရိပေါ်~~~"
"စကားမပြောနဲ့~~~"
"ကိုယ်~~~"
"စကားမပြောနဲ့လို့ ခင်ဗျားကို ပြောနေတယ်လေ~~~ အာ့ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလို့~~~ အီး~~ ရူးနေလို့ ကိုယ့်ကိုကို ပြန်ပစ်ရသလား~~ ဟင့်~~"
